Dictionaries | References

अनुभव मूर्खा शिकवी ज्ञान न शिके तो शतमूर्ख जाण

   
Script: Devanagari

अनुभव मूर्खा शिकवी ज्ञान न शिके तो शतमूर्ख जाण

   अनुभवानें मूर्ख मनुष्यसुद्धां शहाणा होतो, परंतु जो अनुभव येऊनहि योग्य तो बोध घेत नाहीं तो मूर्खाच्याहि पलीकडे शतमूर्ख आहे, असेंच म्हटलें पाहिजें.

Related Words

अनुभव मूर्खा शिकवी ज्ञान न शिके तो शतमूर्ख जाण   अनुभव   ज्ञान   जाण      अनुभव नसतांची जाण व्यर्थ पुस्तकी ज्ञान   प्रत्यक्ष ज्ञान   न न   अनुभव करना   ن(न)   तो   जन्मांतरचें ज्ञान   अनुभवाअंतीं ज्ञान   ആട്ടുതൊട്ടില്‍   sense experience   शतमूर्ख   अल्प धन थोर मन, नाश न होय स्वहित जाण   उत्तम कळा उत्तम ज्ञान, न ये विद्येवांचून   अनुभव गर्नु   शरीरावरुन नकळे ज्ञान, उंचीवरुन न कळे मान   ज्ञान जाणे तो जाणता नोहेः क्रिया करीतुसे तो जाणताः   हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी   देई तो दाता, न देई तोहि दाता   निरंतर ज्ञानाची उत्पत्ति, अनुभव स्मृतीपासून होती   तत्व ज्ञान   ब्रह्म ज्ञान   महसूस करना   प्रपंची जो सावधान, तोच परमार्थ करील जाण   काम न आना   अलौकिक ज्ञान   लोकोत्तर ज्ञान   पारलौकिक ज्ञान   विकटोपर्यंत ज्ञान   ज्ञान प्रकाश   अर्धवट ज्ञान   पोटचें ज्ञान   दोहोंतर्फे जो विचार न करी, तो एकाचें वाईट करी   गाढवाला ज्ञान नाहीं व कोयत्‍याला म्‍यान नाहीं   जेथे अधिक ज्ञान तेथें धर्म कमी   कर्तव्याची जाण नाशिल्लें   अनुभव आपला आपण घ्यावा त्यापेक्षां दुसर्‍याचा पाहून शिकावा   अपायीं उपाय करावा त्यापेक्षां तो होऊं न द्यावा   न खाण्याजोगा   साध्य साधनीं ज्ञान पूज्य   कामातुराणां न भयं न लज्‍जा।   अर्थातुराणां न पिता न बंधुः   आळशास त्रैलोक्याचे ज्ञान   क्रियेवांचून ज्ञान पंगू   स्वार्थासाठीं ज्ञान वाटीः   पडे, झडे, ज्ञान वाढे   aesthesis   sense datum   sense impression   esthesis   भुकी तो सदा सुखी   देईल तो दाता, न देईल तोहि दाता   चोराची गोष्‍ट, मूर्खा लागे मिष्‍ट   आगसतो तो मागसतो   आगसला तो मागसला   अंधळ्या कारण दीपाचें न पडे जाण   हंसालागीं जें मिष्टान्न । तें न हंसीलागी जाण ॥   अनुभव आणि लीनता वागवी भय मर्यादशीलता   experience   अर्द हांव जाण, अर्द शेजारचो रवळु जाण   अभिज्ञा   घेणें दोषाचा अनुभव, हा मूर्खाचा स्‍वभाव   बाल बाँका नहीं करना   ज्ञान धांवतें पण शहाणपण रांगतें   ज्‍याचा अनुभव त्‍याला, आपण काय बोला   दुश्‌मन न सोवे, न सोने देवे   आपले मन स्वाधीन नाही, बंधनी तो कदां न राही   असले नसले न गणी, तो एक सुखी प्राणी   चोर चोरीसे गया, तो हेरी फेरीसे न गया   ठक ठकाला फसवील, तो इतरां कां न ठकवील   न म्हणे उत्तम वाईट कोणाला, तो पात्र होतो जननिंदेला   अप्रतिपन्न   घणाचे घाव सोशील तो हिरा   व्र न बोलणें   ब्र न बोलणें   कामी न येणे   sensation   अनुभवणे   अर्थातुराणां न गुरुर्न बंधुः   बोल फोल न करणें   पण पंचू न देणें   अंगाचा मळ न देणें   भाजला पापड न मोडणें   कपाळ न पासरी (बरोबर)   अतितृष्णा न कर्तव्या   आळस तो रोग जाण, तेणें जीवित्व होय क्षीण   जो तो   तावत्पर्यन्तम्   तो मेरेन   बांधली शिदोरी व सांगितलें ज्ञान पुरत नाहीं   न देवाय न धर्माय   न भूतो न भविष्यति   न पुत्रो न पुत्री   जो ठेंचा खातो, तो हुषार होतो   जो जो जयाचा घेतला गुण, तो तो म्‍यां गुरु केला जाण   धाडलो आगीक, तो पडलो वडयाचे खाजीक   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP