व्योमन्

{ vyōman }

प्राचीन चरित्रकोश

व्योमन् n.  (सो. क्रोष्टु.) एक राजा, जो भागवत, विष्णु, मत्स्य एवं वायु के अनुसार दशार्ह राजा का पुत्र था । इसके पुत्र का नाम जीमूत था (दाशार्ह देखिये) ।

A Sanskrit English Dictionary

व्य्ोमन्  mfn.  1. mfn. (for 2. See s.v.) one who cannot be saved (?), [Kāṭh.]
व्योमन्  m.  2. m. (for 1. See p. 1029, col. 1; accord. to [Uṇ. iv, 150] fr. √ व्ये accord. to others fr. वि-√ अव् or √ वे) heaven, sky, atmosphere, air ( व्योम्ना, व्योम-मार्गेण or -वर्त्मना, ‘through the air’), [RV.] &c. &c.
   space, [Kap.]
   ether (as an element), [Kāv.]; [Pur.]; [Suśr.]
   wind or air (of the body), [BhP.]
   water, [L.]
   talc, mica, [L.]
   a temple sacred to the sun, [L.]
   a partic. high number, [L.]
   the 10th astrol. mansion, [VarBṛS.]
रक्षण   preservation, welfare, [TS.] (= Sch.)
व्योमन्  m.  m. a partic. एकाह, [ŚrS.]
    N. of प्रजा-पति or the Year (personified), [TS.]; [VS.] ( [Mahīdh.])
   of विष्णु, [Viṣṇ.]
व्योम   of a son of दशार्ह, [Hariv.]; [Pur.] ( v.l.).

The Practical Sanskrit-English Dictionary

व्योमन् [vyōman]  n. n. [व्ये-मनिन् पृषो˚ [Uṇ.4.15] ]
   The sky, atmosphere; अस्त्वेवं जडधामता तु भवतो यद् व्योम्नि विस्फूर्जसे [K. P.1;] [Me.53;] [R.12.67;] [N.22.54.]
   Waret.
   A temple sacred to the sun.
   Talc. -Comp.
-आख्यम्   talc, mica.
-उदकम्   rain-water, dew.
-केशः,   -कोशनm. an epithet of Śiva.
-गः   a divine being.
-गङ्गा   the heavenly Ganges.
-गमनीविद्या   the magic art of flying.-चरः a planet.
-चारिन्  m. m.
   a god.
   a bird.
   a saint.
   a Brāhmaṇa.
   a heavenly body.
-धारणः   mercury.
-धूमः   a cloud.
-देवः  N. N. of Śiva.
-नाशिका   a kind of quail.
-पुष्पम्   an impossibility, absurdity (as a flower in the air).
-मञ्जरम्, -मण्डलम्   a flag, banner.
-माय a.  a. reaching to the sky.
-मुद्गरः   a gust of wind.
-यानम्   a celestial car.
-रत्नम्   the sun.
   a deity, god.
   a Gandharva; ज्वलन्मणि व्योमसदां सना- तनम् [Ki.8.1.]
   a spirit.
-संभवा   a spotted cow.
-स्थली   the earth.
-स्पृश् a.  a. 'sky-touching', very lofty.

Shabda-Sagara

व्योमन्  n.  ( -म)
   1. Sky, heaven, atmosphere.
   2. Water.
   3. A temple, sacred to the sun, or place where he is especially worshipped.
   4. Talc.
    E. व्येञ् to cover, Unādi aff. मनिन्, form irr.

ROOTS:

व्येञ् मनिन्