Dictionaries | References

कोणी खर्चले वीस, तिचा निघाला कीस

   
Script: Devanagari

कोणी खर्चले वीस, तिचा निघाला कीस

   (वांय.) आहाराबाहेर खर्च केल्‍याने माणूस मट्टयास येतो.

Related Words

कोणी खर्चले वीस, तिचा निघाला कीस   वीस   २०   कोणी   वीस वर्सां   वीस तारीख   कीस   कोणी खर्चले शंभर, तिची मोडली कंबर   तिचा   विशी   कुंट्याक धा चेष्‍टा, कुर्ड्याक वीस   बीस   कोणी लुटतात, कोणी फुटतात (एकच)   पतिव्रत धर्म जिचा, पति ठेवी मान तिचा   कीस बाई कीस   20   कोणी वंदा, कोणी निंदा, आम्‍हां स्‍वहिताचा धंदा   विंशति   कोणी पाण्यांत पाहती, कोणी आरशांत पाहती   दरेक बांगडे तीस, शणैच्या भिडेक वीस   कोणी आग व्हावें, कोणी पाणी व्हावें   कोणी मारिती धोंड्यानें, कोणी मारिती उंड्यानें   कोणी निंदा कोणी वंदा, आमुचा स्‍वहिताचा धंदा   कोणी कोणाचा गुरु होत नाहीं   अठरा नखी खेटरें राखी, वीस नखी घर राखी   मेल्याच्या मागें कोणी मरत नाहीं   कोणी हंसता नाहीं पोसता नाहीं   कोणी वंदिती, कोणी निंदिती, त्‍यांची न धरावी खंती   अडल्याची काशी कोणी जावें तिजपाशीं   चुकीविषयी कोणी चाखून रांधलें नाहीं   अधेल्यावर धोंडा कोणी तरी टाकील   अधेल्यावर धोपटा कोणी तरी टाकील   कोणी अपटला पोर कोणी अपटला भोपळा   ज्‍याला नाही कोणी, तो पडला वनीं   आरंभ झाला कलीला, कोणी पुसेना कोणाला   सुइणीच्या जिवावर कोणी गरवार होत नाहीं   लाज नाहीं मना, कोणी कांहीं म्हणा   कोणाचे कोणी मरतात, भटांची श्राद्धें वाढतात   कोणी देतां मोठी आशा, त्‍याची धरावी निराशा   आज संपादून घ्यावे, उद्याचे कोणी पहावें   पोळीला आणि चोळीला कोणी लहान नाहीं   गर्भाच्या आणि मेघाच्या भरंवशावर कोणी राहूं नये   ज्‍याचें नाहीं कोणी, तें पडलें भयाणवाणी   विंशतिः   एकटाच वीर उरला, कोणी नये सामन्याला   कोणी नुकसान केली ती तत्‍क्षणी विसरावी   कांट्यांत खुंटा निघाला   आगींतून निघाला, फुफाटयांत पडला   आगींतून निघाला, फुफाटयांत सांपडला   डोंगर पोखरला, उंदीर निघाला   वीस करतां खिसमिस   वीस नखांची बाधा   વીસ   सगळा गांव बाबाचा, आणि कोणी नाहीं माझ्या कामाचा   বিশ   কুড়ি   ഇരുപത്   नैजि   बरें झालियाचे अवघे सांगाती। वाईटाचे अंतीं कोणी नाहीं॥   एक दिस मेल्यार कोणी तरी रडतलो, सदा मेल्यावर कोण रडतां?   मध्यान्ह समयीं आला कोणी, तरी तो विष्णु समान मानी   কুড়ি তারিখ   কুড়ি বছর   କୋଡ଼ିଏ ତାରିଖ   କୋଡିଏ   ਵੀਹ   વીસમી   ഇരുപതാമാണ്ട്   विसावेर   ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷ   वीस गांव तेथें तीस गांव   लग्नाला वीस व वाजंत्र्याला तीस   काळी काळी उंदर, तिचा सैंपाक सुंदर   असतां पतिव्रता सुंदरी, तिचा प्रकाश घरीं दारीं   जिचा नवरा दांसट, तिचा संसार चोखट   xx   twenty   तूं राणी, मी राणी, गांडीवर पाणी घालावें कोणी? तूं राणी, मी राणी, पाटाचे पाणी कोण आणी   कोणी आग व्हावे, कोणी पाणी व्हावें   कोणी आपटला पोर, कोणी आपटला भोपळा   घरून निघाला आणि आकाबाईच्या फेर्‍यांत पडला   बाप निघाला कामाला, बाळ आडवा झाला   राजा निघाला बाहेरीं, वैभव त्याच्या बरोबरी   हौसेनें दादला केला, तो रंडिबाज निघाला   कोणाचे दहा, कोणाचे वीस, परंतु बंध्याचे साडेबत्तीस   कोणास कोणी हंसूं नये   कोणी चाखून रांधीत नसतो   कोणी धनी ना गोसावी   कोणी नव्हे (नाहीं) कोणाचे   இருபது   ఇరవై   କୋଡ଼ିଏ   ಇಪ್ಪತ್ತು   आडभिंतीची पडभिंत, पडभिंतीचा पोपडा, आणि त्यांतून निघाला खेंकडा   एके दिवशी हत्तीवर अंबारी, एके दिवशीं पायीं निघाला स्वारी   दगड बारा वर्षें पाण्यांत राहिला तरी कोरडाच (निघाला)   कोणी अमरपट्टा घेऊन आला नाही   (कोणी एक माल) सई करणें   (कोणी एक माल) सई म्हणणें   कोणी कोणाचें नशीब घेत नाहीं   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP