Dictionaries | References

कांहीं नाहीं फसली, दोन्हीच तसलीं

   
Script: Devanagari

कांहीं नाहीं फसली, दोन्हीच तसलीं

   स्‍त्रीचा दुसर्‍या मनुष्‍यापाशी संबंध आला व त्‍यांत ती फसली तर ती जर स्‍वभावानेच अशीतशी असेल तर तिच्याबद्दल कोणास सहानुभूति वाटणार नाही. दोघां लबाडांत जर एकाचे नुकसान झाले तर त्‍याबद्दल कोणास वाईट वाटत नाही. जी नीतीने ढिली आहे तिच्याशी कोणी अतिप्रसंग केल्‍यास तिच्याबद्दल कोणास काही वाटण्याचे कारण नाही.

Related Words

कांहीं नाहीं फसली, दोन्हीच तसलीं   फसली   कांहीं   लाज नाहीं मना, कोणी कांहीं म्हणा   वारुळ वाढलें म्हणून कांहीं पर्वताएवढें होत नाहीं   पैशाचे कांहीं झाड नाहीं लागत   शेजीनें कोंबडा झांकला म्हणून कांहीं उघाडण्याचें राहत नाहीं   रागीट स्वभावाचा, कांहीं ना उपयोगाचा   होईना कांहीं आन्‍ जिवाची लाही   अपराध नसतां कांहीं क्षमेचें कारण नाहीं   कांहीं नव्हतेला   धारण आणि मरण कांहीं कळत नाहीं   धारण आणि मरण कांहीं समजत नाहीं   खर्‍याला कांहीं भय नाहीं   औषध नाहीं, मृत्‍यूस कांहीं   क्षुधितास अभक्ष कांहीं नाहीं   कोठें कांहीं कांहीं, एक आहे एक नाहीं   माझें कांहीं तुझें कांहीं, आपापलें जग पाही   फसली कर्म   दुखणें येतां चैन नाहीं, समाधानीं न कळे कांहीं   राजाला राज्य (राज्यपद) मिळालें तरी बटकीचें बटिकपण कांहीं सुटत नाहीं   कशांत कांहीं नाहीं, बुधवारचें लग्‍न   दुःखास उपाय कांहीं, शांतीशिवाय नाहीं   नाहीं धरायला डहाळी, नाहीं धरायला मुळी   चावत नाहीं कांहीं, दांत दाखवून फळ नाहीं   हातापायासाठीं, ठेवा कांहीं गांठीं   कांहीं न होतेला   भाताला तांदुळ नाहीं, पाण्याला आधण नाहीं   प्रसंगावांचून परिचय नाहीं आणि परिचयावांचून अनुभव नाहीं   मारली हांटली येत नाहीं   मढयास शृंगार नाहीं, रयतेला उपकार नाहीं   दिसायला काम नाहीं आणि बसावयाला वेळ नाहीं   घडीच्वा प्रहर होत नाहीं   प्रसंगावांचून परीक्षा होत नाहीं   अनुभवाखेरीज ब्रह्मज्ञान नाहीं   वाघाचा वाढा वाढत नाहीं   निजेवांचून (शिवाय) पूजा नाहीं   अंगाविना डंखा लागत नाहीं   नशीबापुढें कोणाच्यानें जाववत नाहीं   महानुभाव झालाः सर्व कांहीं सोडला   पैसे कांहीं झाडाला लागत नाहींत   गेला दिवस कांहीं पुन्हां येत नाहीं   जिवाची केली लाही, त्‍याचें तुला कांहीं नाहीं   बोडकें बोडलं नि कांहीं नाहीं सोडलं   कांहीं कांहीं   याचना केल्याशिवाय दान मिळणार नाहीं   सोन्याची झारी, पाणी नाहीं माझारी   दगड तासून पाझर फुटत नाहीं   अपराधाच्या ओळी नाहीं दिसत कपाळीं   एक नाहीं, दोन नाहीं   निसुका निसुका (निसुक्या माणसाला) लाज नाहीं, कालचें बोलणें आज नाहीं   बाळी बुगडी लेणें नाहीं व खोकला पडसें दुखणें नाहीं   दांत कोरल्यानें पोट भरत नाहीं   पोटावर बांधल्यानें भूक जात नाहीं   अग्नीशिवाय धूर येत नाहीं वर   मनुष्यानें दिलेलें पुरत नाहीं नि देवानें दिलेलें सरत नाहीं   मेल्याच्या मागें जाववत नाहीं आणि रडल्यावांचून राहावत नाहीं   भरल्या गाडयास सूप जड नाहीं   कांहीं सोन्याचा तर कांहीं सवागीचा गुण असणें   पिकल्याशिवाय विकत नाहीं आणि वारा आल्याशिवाय पान हालत नाहीं   मूल नाहीं तोंवर खाऊन घ्यावें, सून नाहीं तोंवर लेवून घ्यावें   मूर्ख कांहीं सुचवितो, सुज्ञा उपयोग होतो   भट आहे तर तीथ नाहीं, तीथ आहे तर भट नाहीं   अंगठी कापली तरी मुतायचा नाहीं   नाहीं बायको, नाहीं घर, नाहीं स्वर्ग   दराची माती दरास पुरत नाहीं   धनी कुंभार असो की परीट असो, गाढवाचे हाल कांहीं चुकत नाहींत   पाणी नाहीं, पाऊस नाहीं, शेतकर्‍याला जीव नाहीं   पाऊस नाहीं, पाणी नाहीं, दुर्दशेला पारावर नाहीं   न करत कांहीं, वाईट शिकूं पाही   नाहीं करणें   हरा नाहीं आणि केशवा नाहीं   हरा नाहीं आणि शिवा नाहीं   कोणी हंसता नाहीं पोसता नाहीं   सोनें मातींत पडल्यानें मृत्तिकारुप होत नाहीं   बहुतांचें जमलें मत, तेथें थोड्यांचें नाहीं चालत   सावित्रीबाई भिक्षा वाढा म्हटल्यानें कोणी वाढीत नाहीं   मुलीचा नाहीं ठिकाण आणि वर्‍हाडयांची घाई   पावला तर देव, नाहीं तर धोंडा   रंग झाला काळा, अझून नाहीं गेला वाळा   लंगडा तो लंगडा पण गांवखरीं चरत नाहीं   लंगडा तो लंगडा पण गांवदरीला चरत नाहीं   लंगडा तो लंगडा पण गांवधारिनें चरत नाहीं   लंगडा तो लंगडा पण गांवाशेजारीं चरत नाहीं   लंगडी ती लंगडी पण गांवखरीं चरत नाहीं   लंगडी ती लंगडी पण गांवदरीला चरत नाहीं   लंगडी ती लंगडी पण गांवधारिनें चरत नाहीं   लंगडी ती लंगडी पण गांवाशेजारीं चरत नाहीं   लंगडें तें लंगडें पण गांवखरीं चरत नाहीं   लंगडें तें लंगडें पण गांवदरीला चरत नाहीं   लंगडें तें लंगडें पण गांवधारिनें चरत नाहीं   लंगडें तें लंगडें पण गांवाशेजारीं चरत नाहीं   मिरासीचें म्हूण शेत। नाहीं देत पीक उगें   मला नाहीं ठिकाण, इला मांडून द्या दुकान   हारा होरा देव्हारा फार दिवस चालत नाहीं   नाहीं निर्मळ जीवन। काय करील साबण॥   नाहीं वर्ण धर्म याती। नामीं अवघेची सरती।   सुंभ जळतें तरी पीळ जळत नाहीं   सुंभ जळला तरी पीळ जळत नाहीं   सुंभ जळलें पण पीळ निसवत नाहीं   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP