सोन्याची सुरी कोण घालतो उरीं? सोन्याची सुरी झाली म्हणून काय ती उरांत खोवावी

ती   वारुळ-वारुळ वाढलें म्हणून कांहीं पर्वताएवढें होत नाहीं   सोन्याची सुरी कोण घालतो उरीं? सोन्याची सुरी झाली म्हणून काय ती उरांत खोवावी   आईजी राणी, बाईजी राणी, तोंड धुवायला कोण देणार पाणी   निजलेल्याला कोणी उठवील, जाग्याला कोण उठवील?   घरोघर पिकले मोती तर त्‍याचे मोल काय होतें   पोराचा कापला खवडा तर न्हाव्याला काय दुःख?   घरोघर पिकले मोती, तर त्‍याची किंमत काय होती   जर ती असती, तर घरभर पोरें होतीं   ज्‍यानें केसकरणी गिळल्‍या त्‍यास बोडकीचा काय पाड?   माझें घरीं काय तोटा, लोटा जांवयाचा गोठा   जीस बहु वर्षे कष्‍ट, ती पत तत्‍क्षणीं नष्‍ट   वृत्ति-वृत्तीला बांध घालणें ती बुद्धि आणि बांध राहूं देत नाहीं ती बद्धी   अपकीर्ति - अपकीर्ति झाली असतां कठीण पडती सुधारतां   एकीनें घातली सरी, म्हणून दुसरीनें घातली दोरी   दे लाख, घे दोन लाख, देतोस काय तर घेतोस काय   जिच्या हातीं पाळण्याची दोरी, ती राष्‍ट्रातें उद्धरी   घडी मोडली ती सुधारणें नाहीं   बेडूक-बेडकानें चिखल खावा । काय ठावा सागर   ती गुण   नावडे वरा, ती नावडे अवघ्या घरा   तृणाला चाड आहे ती त्‍याला नाहीं   सोन्याची परीक्षा आगींत घ्यावी व आप्तांची परीक्षा विपत्तींत करावी   राजा करील ती पूर्व (दिशा)   आपणा लागे काम। वाण्या धरीं गूळ। त्याचें यातिकूळ। काय किजे।।   यज्ञ पुरोडाश कावळयास काय   मातणें-मातलेल्या हुंदराक हत्ती म्हणून जातां   जी संवय बाळा, ती जन्मकाळा   जी खोड बाळा, ती जन्मकाळा   नाहीं म्हणून बनलें नाहीं   जीव जाईना म्‍हणून हातपाय खोडावे   गेलें घाटीं, झाली माती   बसूं जाणे त्याला ऊठ कोण म्हणे   मी बी राणी तूं बी राणी, पाटाचें कोण आणी पाणी   जगीं सर्वसुखी कोण? तर विचारी   रोज मरे त्याला कोण रडे   धडोत (ती)   कोणाचा कोण आणि पितळेचा होन   ब्रम्ह्याचा लिखा, सटवीचा टांका, त्यास कोण देईल झोंका   घे म्‍हणून असप   व्यालीच्या वेदना व्यालीस कळेत, वांझेस काय समजे   बडयाचें बडें, तेथें काय सुंठीचें कुडें   कशी काय खबरबात, ताटभर दहीभात   घडून आल्‍यावरी, उपाय काय करी   पाय पडल्यार मुय काय मरचीना   उंच (थोर) वाढला एरंड, तरी काय होईल इक्षुदंड   मरणानंतर डाक्टराचा काय उपयोग?   कशांत काय आणि फाटक्‍यांत पाय   बाळंतिणीच्या वेदना वांझेला काय ठाऊक   रिकामी बाई काय करशी? आपलं लुगडं फाडून दंड घालशी