भावासारिखा देव

देव   दृढभाव तोच देव   देव पाण्यांत घालणें   देव देव्‍हार्‍यांच बसणें   देव दव्हार्‍यांत नांत   देव दितां देवचार नाट्टा   देव नवसाला पावणें   आदां देव चोरां प्रसन्न   भावार्थी देव पावता   एका पूजेनें देव म्हातारा होत नाही   भोळा भाव, अंधळा देव   यथा देव, तथा भक्त   देव मन पाळौन धन दिता   भावासारिखा देव   जाचें मन भोळें ताका देव दिता केळें, जाचें मन कपट ताका देव दिता थापट   देव सारावे परते।संत पूजावे आरते।   दाष्टयास देव धार्जिणा   देव जांवकी, तरि चणे खांवका   चोरी मारी, देव त्‍याचें बरें करी   देव न मारे लाठीसे, कुमत देत चढाय   देव देव करतां   ज्‍यापुढें धुपाटणें नाहीं, तो देव नाहीं   धा थंय देव   देव होऊं लागणें   टांकी घाय साहे। पाषण देव झाला आहे।। टांकीचे घाव सोसल्‍याविना देवकळा   गरीबाचा देव वाली   भोळयाचे देव सोळा   देव तशी पूजा आणि संगत तशी वागणूक   मानला तर, देव नाहींतर धोंडा   लातोके भूत (देव) बातोसे नहीं मानते   पाण्यावयलो देव नि सवतीवयलो घोव   देव्हार्‍यांत देव नाहींसा होणें   जगाचा पसारा, देव झाला आसरा   पैचा घेतला गूळ, वर घातलें पाणी, देव केला, धर्म केला, धर पोरा। मार बचक, गूळच गूळ!   सोनें केलें देवानें आणि सोन्याचा देव केला माणसानें   भक्ताच्या कामकाजीं, देव सदा राजी   आवै जाणता भुरग्याचो बाप, आनी देव जाणता पाप   दगडाला शेंदूर फांसून देव करणें   दगडाचा देव (सुद्धां) सोन्याचे मेखेला गांड वासतो   भक्ताच्या प्रेमासाठीं, देव धांवे पाठोपाठीं   देव होतां पाठमोरा।नसतीं विघ्नेंयेतीं घरा।   ज्याचें मन भोळें ताका देव दिता केळें   राव पाहावा कां देव पाहावा   स्वर्गांतल्या देवाची तुटली दोरी, पृथ्वीवरील देव बोंबटया मारी   देव सर्वत्र जगीं भरला, तो कैसा दिसे निराळा   संशय फिटेना, देव भेटेना   देव देतो नी देवाचार अडवा येतो   देव आला द्यायाला, तों पदर नाहीं घ्यायाला   आशा सुटेना, देव भेटेना   देव पडणें