भावार्थी देव पावता

देव   दृढभाव तोच देव   देव पाण्यांत घालणें   भावार्थी देव पावता   देव देव्‍हार्‍यांच बसणें   देव दव्हार्‍यांत नांत   देव दितां देवचार नाट्टा   देव नवसाला पावणें   आदां देव चोरां प्रसन्न   भोळा भाव, अंधळा देव   एका पूजेनें देव म्हातारा होत नाही   जाचें मन भोळें ताका देव दिता केळें, जाचें मन कपट ताका देव दिता थापट   देव जांवकी, तरि चणे खांवका   चोरी मारी, देव त्‍याचें बरें करी   देव न मारे लाठीसे, कुमत देत चढाय   दाष्टयास देव धार्जिणा   देव देव करतां   भगल भावार्थी   भावासारिखा देव   ज्‍यापुढें धुपाटणें नाहीं, तो देव नाहीं   धा थंय देव   टांकी घाय साहे। पाषण देव झाला आहे।। टांकीचे घाव सोसल्‍याविना देवकळा   पावता   भोळयाचे देव सोळा   गरीबाचा देव वाली   देव तशी पूजा आणि संगत तशी वागणूक   साडे भावार्थी   पाण्यावयलो देव नि सवतीवयलो घोव   देव्हार्‍यांत देव नाहींसा होणें   मानला तर, देव नाहींतर धोंडा   लातोके भूत (देव) बातोसे नहीं मानते   भगल भावार्थी, सात्विक चांडाळ   स्वर्गांतल्या देवाची तुटली दोरी, पृथ्वीवरील देव बोंबटया मारी   देव सर्वत्र जगीं भरला, तो कैसा दिसे निराळा   देव आला द्यायाला, तों पदर नाहीं घ्यायाला   देव पडणें   आशा सुटेना, देव भेटेना   जगाचा पसारा, देव झाला आसरा   पैचा घेतला गूळ, वर घातलें पाणी, देव केला, धर्म केला, धर पोरा। मार बचक, गूळच गूळ!   सोनें केलें देवानें आणि सोन्याचा देव केला माणसानें   भक्ताच्या कामकाजीं, देव सदा राजी   आवै जाणता भुरग्याचो बाप, आनी देव जाणता पाप   दगडाला शेंदूर फांसून देव करणें   दगडाचा देव (सुद्धां) सोन्याचे मेखेला गांड वासतो   भक्ताच्या प्रेमासाठीं, देव धांवे पाठोपाठीं   देव होतां पाठमोरा।नसतीं विघ्नेंयेतीं घरा।   ज्याचें मन भोळें ताका देव दिता केळें   राव पाहावा कां देव पाहावा   संशय फिटेना, देव भेटेना   देव देतो नी देवाचार अडवा येतो