जेवणारानें मांडला थाळा, पण वाढणारणीचा जाईना चाळा

चाळा   गांवचा गांड्या (रांड्या), पण घरचा देशपांड्या   लंगडा तो लंगडा पण गांवाशेजारीं चरत नाहीं   आवडतीचा शेंबूड गोड पण नावडतीचे मीठ आळणी   लंगडी ती लंगडी पण गांवदरीला चरत नाहीं   लंगडा तो लंगडा पण गांवदरीला चरत नाहीं   सांगतां येतें पण करवत नाहीं   पाठजाळ पुरवेल पण पोटजाळ पुरवत नाहीं   ज्ञान धांवतें पण शहाणपण रांगतें   उत्तम शेती पण धनी असावा खेतीं   उपकार उधार राहतो, पण अपकार जमेंत पडतो   पुरवली मीठ भाकरी, पण दुसर्‍याची नको चाकरी   इंगळ हातीं धरवेल पण हा हातीं धरवणार नाही   काळीची सफेद झाली, पण अक्‍कल नाही आली   कॉणा भिना पण थपथण्या मात्‌ भिवा   निशाणाचें (ध्वज) फडकें मोल नसतें फार, पण त्यासाठीं रण घेत झुंजार   गरीबानें खाल्‍ले तर पोटाकरितां, पण श्रीमंतानें खाल्‍ले तर औषधाकरितां   नांव सांगावें पण गांव सांगूं नये   मुंगी होऊन साखर खावी पण हत्ती होऊन लांकडें फोडूं नयेत   मुंगी होऊन साखर खावी पण हत्ती होऊन लांकडें तोडूं नयेत   चाखलें नाहीं, पण देखलें तर असेल   मूर्ति जाईल पण कीर्ति जात नाहीं   बोलावलं तर खरं पण न आलं तर बरं   हत्ती पोसवतो पण माहेरवाशीण नाहीं पोसवत   मूर्त जाईल पण कीर्ति जात नाहीं   लाख मरोत पण लाखाचा पोशिंदा न मरो   आईबापे जन्माचे मात्र सोबती पण कर्माचे सोबती नाहीत   सारें ठेवायास जागा मिळतें पण मुलगी ठेवायास जागा मिळत नाहीं   बहुत देखिले टिळेटाळे, पण चिखलास नाहीं पाहिले डोळे   भात सोडावा पण सांथ सोडूं नये   कुत्रें दीड दिवसांत काशीला जातें, पण तंगडी उंच केली नाही तर   कल्पना पापिणी, घात मांडला माझा पांनीं   तृष्णा पापिणी, घात मांडला माझा पांनीं   आधीं होता वाघ्या। दैवयोगें झाला पाग्या। त्याचा एळकोट राहीना। मूळस्वभाव जाईना॥   भंग करी रंग, अफू करी चाळा, तमाखू बापडा भोळा   मूळ स्वभाव जाईना   डोहाच्या ठिकाणीं डोहच पडतील, निवळ जाईना आणि गढूळ येईना   एका कानाजवळ पगडी घाल पण चालीनें चाल   विख घेववतें पण भिख घेववत नाहीं   दैवानें दिलें पण कर्मानें नेलें   आमचें बाळ्या बारा पोळ्या खातो पण आणाव्या कोठल्या?   वेळ आली पण काळ नाहीं आला   मनाची नाहीं, पण जनाची तरी ठेवावी   शहाण्याचा चाकर व्हावें पण मूर्खाचा (धनी) जामिन होऊं नये   शंभर सुवेतें पुरवतील पण एक दुवेत पुरवत नाहीं   घी देखा पण बडगा नही देखा   जे काई पण थाय, ते सारानेज वास्‍ते   लहान मूर्ति पण थोर कीर्ति   तेल जळे, पीडा टळे, पण ज्‍याचे जळे त्‍याला कळे   मिजास पादशाहाची पण चाकरी मशालजीची