जीवप्राण तुझ्यावर फिदा ।
माग सख्या काही, प्रसन्न झाले काय हवी संपदा ॥ध्रु०॥
आली संगत आपली घडून ।
आज स्नेहाचे सार्थक झाले गाठ एकांती पडून ॥
मन अगदिच गेले गढून ।
रात्रंदिवस किरे चैन पडेना जीव जाई तडफडून ॥
काय चूक जाहाली मजकडून ।
कारे असे बोल बोलशी उगीच पदरा आडून ॥चाल॥
पाया पडते घाउनी खरेच सारे सांग ।
झिजले पलंगी भोगिता नाजुक माझे आंग ॥चाल॥
असे असुन आले ह्या पदा । माग सख्या काही ॥१॥
मशी अंतर कधी करू नको ।
पाय पुढे जो दिल्हा तो काढुन सखू, मागे सरू नको ॥
पाहा भलत्या भरी भरू नको ।
पार पाड वचनास आता रे प्राणसख्या फिरू नको ।
अढि मनात काही धरू नको ॥
मार्ग त्यजुन अडमार्गी कुणाच्या फंदामध्ये शिरू नको ॥चाल॥
दृष्टीस पडता राजसा खुशाल होतो प्राण ।
धीर धरवेना अंतरी लागुन जातो बाण ॥चाल॥
मुख पाहावे आणिक एकदा । माग सख्या काही ॥२॥
मी स्वतांच श्रीमंतीण ।
ख्यालिखुशालीत काळ कंठिते सासुरवासावीण ॥
झाले जन्माची संगतीण ।
नामांकित सासरी माहेरी जातकुळी नाही हीण ॥
नव्हे कसबीण कलावंतीण ।
दिव्य स्वरुप सजदार सजले थेट जशी पद्मीण ॥चाल॥
ऋणानुबंधे जिवलगा पडली आपली गाठ ।
आठव करावा मानसी पवित्र होता काठ ॥चाल॥
ती साक्ष देईल नर्मदा । माग सख्या काही ॥३॥
स्नेह चालविला आजवर ।
फार कुटुंबापरीस मनातुन लोभ होता मजवर ॥
घरी भ्रतार आहे बिजवर ।
कोण सवत एक विवसी पकडली ते लंपट तिजवर ॥
मी म्हणून खुष तुजवर ।
माझे देहाचा करुन बिछोना चारी प्रहर निज वर ॥चाल॥
महाशूर गंगु हैबती विख्यात ज्याचे नाव ।
महादेव गुणीजन जाणती श्रीमंत राजेराव ॥चाल॥
करी कवन प्रभाकर सदा ।
माग सख्या काही ॥४॥