ह्या उघड पसार्‍यामधी ।
अरे गुणनिधी । नको रे कुच धरू ।
चाल जाऊ वरल्या जिन्यात, तेथे मनमाने ते करू ॥ध्रु०॥
हा कठिण सासुरवास । काच या जिवास ।
आहे कर्वत ॥ किती घडोघडी होसि अधिर ।
तुला रे काहीच धीर, नाही धरवत ।
सोय सुमार पाहुन भोग इष्काचा पर्वत ॥
भर दुपारच्या अमलात । मला महालात ।
दुर्शीवत धरिल कोणी अवचित । एकीकडे ठेविल तो मुर्वत ॥चाल॥
कर्म करुन नवे नित्य असावे, आहेस आप्त म्हणुन सांगते ॥
सासरी आणि माहेरी कशी मी रे ठमक्याने वागते ॥
ठेवुन छाप सर्वांवर तुजला हळुच आलिंगित्ये ॥
चुंबन देते चोरून । मिठी मारून ।
भिरे भरभरू ॥ आनंद घन वाटतो परंतु भलते कसे आचरू ॥१॥
घरी सासु सासरा दीर ।
करी किरकिर । पहाती गुलात ॥
कचेरित घर धनी बैसती वाघापरी डरकत ॥
अशी असुन त्यांची कदर । करुन वर नदर ।
कुच सर्कत हस्त खुशी बोलत्ये ॥
डोळे धालिते मुख मुरकत ।
ह्या जन्मांतरच्या योगे कधी तरी वियोग झाली हरकत ॥
एक निश्चय आहे तेथे भगवान देइल बरकत ॥चाल॥
आले आवकाळी आभाळ जाइल काळे करुन वसरून ॥
हिमत सोडू नका सागरा ॥
पहा पहा उदारगुणआगरा ॥
आता आड सीतळ मैलागरा ।
सोड सगळी गंगु हैबती सबळ धिरवान ।
महादेव गुणिराज गुणवान ।
प्रभाकर कवीवर मेहेरबान । कृपा आगळी ॥२॥