प्रथम कर्मभोग गहन । हे तव देहाचें लक्षण ॥
देह रुपें ब्रह्म आपण । सहज साधन पैं त्याचें ॥२१॥
तोचि कर्म प्रतिपादिता । त्याचे स्वरुपीं सकळसत्ता ॥
तेथें कर्मत्याग करिता । होय सर्वथा अविवेक ॥२२॥
कर्माधार स्वाधिष्ठान । जेथोनि सृजले सकलजन ॥
जगदीश ऐसे अभिधान । ब्रह्मा आपण पावला ॥२३॥
सलोकता मुक्ति विद्यमान । मुख्य जागृतीचें स्फुरण ॥
या नांवें गा ब्रह्मसदन । कर्मे जाण भोगावीं ॥२४॥
कनकावेगळी कांति नोहे । भानव प्रभेचि दीप्ति होये ॥
रजनी अंधकार साहे । कर्म पाहे या रीती ॥२५॥
मेघापासाव वर्षे घन । घने विद्युल्लता दर्शन ॥
वायुरुपें संभाषण । शुद्ध व्याख्यान गर्जति ॥२६॥
शब्दासरिसा तर्क झाला । ओंकार त्रिगुणरुपें नटला ॥
त्रिविध विस्तार पावला । वृक्ष ठेला मूळ बीजे ॥२७॥
वृक्षीं पत्र पुष्पीं फळ । शरीर कर्माचें अनुकूळ ॥
अनुकूल तेथें प्रतिकूळ । कर्म प्रांजळ जाणिजे ॥२८॥
कर्मे होय स्वरुपप्राप्ति । कर्मत्यागें कवण गति ॥
जै देहेंद्रिय विषय सुटती । तैच त्यजिजे कर्मातें ॥२९॥
ब्रह्मा जरी सिद्ध झाला । कर्में ब्रह्मत्व पावला ॥
वेद साक्षात् निर्मिला । प्रचीत बोला मानिजे ॥३०॥