सूत उवाच ।
एवमुक्त्वा मुनिश्रेष्ठे गते तस्मिन्न्जाश्रमम् ॥
अथ रामगिरौ रामस्तस्मिन्गोदावरीतटे ॥१॥
शिवलिङ्ग प्रतिष्ठाप्य कृत्वा दीक्षां यथाविधि ।
भूतिभूषितसर्वाङ्गो रुद्राक्षाभरणैर्युतः ॥२॥
अभिषिच्यः जलैः पुण्यैर्गोतमीसिन्धुसम्भवैः ॥
अर्चयित्वा वन्यपुष्पैस्तद्वद्वन्यफलैरपि ॥३॥
भस्मच्छन्नो भस्मशायी व्याघ्रचर्मासने स्थितः ॥
नाम्नां सहस्त्रं प्रजपन्नक्तं दिवमनन्यधीः ॥४॥
मासमेकं फलाहारो मासं पर्णाशनः स्थितः ॥
मासमेकं जलाहारो मासं च पवनाशनः ॥५॥
शान्तो दान्तः प्रसन्नात्मा ध्यायन्नेवं महेश्वरम् ॥
ह्रत्पङ्कजे समासीनमुमादेहार्धधारिणम् ॥६॥
चतुर्भुजं त्रिनयनं विद्युत्पिङ्गजटाधरम् ॥
कोटिसूर्यप्रतीकाशं चन्द्रकोटिसुशीतलम् ॥७॥
सर्वाभरणसंयुक्तं नागयज्ञोपवीतिनम् ॥
व्याघ्रचर्माम्बरधरं वरदाभयधारिणम् ॥८॥
व्याघ्रचर्मोत्तरीयं च सुरासुरनमस्कृतम् ॥
पञ्चवक्त्रं चन्द्रमौलिं त्रिशूलडमरूधरम् ॥९॥
नित्यं च शाश्वतं शुद्धं ध्रुवमक्षरमव्ययम् ॥
एवं नित्यं प्रजपतो गतं मासचतुष्टयम् ॥१०॥
अथ जातो महान्नादः प्रलयाम्बुदभीषणः ॥
समुद्रमथनोद्भूतमन्दरावनिभृद्ध्वनिः ॥११॥
रुद्रबाणाग्निसंदीप्तभ्रश्यत्त्रिपुरविभ्रमः ॥
तमाकर्ण्याथ संभ्रान्तो यावत्पश्यति पुष्करम् ॥१२॥
तावदेव महातेजा रामस्यासीत्पुरो द्विजः ॥
तेजसा तेन संभ्रान्तो नापश्यत्स दिशो दश ॥१३॥
अन्धीकृतेक्षणस्तूर्णं मोहं यातो नृपात्मजः ॥
विचिन्त्य तर्कयामास दैत्यमायां द्विजेश्वर ॥१४॥
अथोत्थाय महावीरः सज्जं कृत्वा स्वकं धनुः ॥
अविध्यन्निशितैर्बाणैर्दिव्यास्त्रैरभिमन्त्रितैः ॥१५॥
आग्नेयं वारुणं सौम्यं मोहनं सौरपार्वतम् ॥
विष्णुचक्रं महाचक्रं कालचक्रं च वैष्णवम् ॥१६॥
रौद्रं पाशुपतं बाह्यं कौबेरं कुलिशानिलम् ॥
भार्गवादिबहून्यस्त्राण्ययं प्रायुक्तं राघवः ॥१७॥
तस्मिस्तेजसि शस्त्राणि चास्त्राण्यस्य महीपतेः ॥
विलीनानि महाभ्रस्य करका इव नीरधौ ॥१८॥
ततः क्षणेन जज्वाल धनुस्तस्य कराच्च्युतम् ॥
तूणीरं चांगुलित्राणं गोधिकापि महीपतेः ॥१९॥
तद्दृष्ट्वा लक्ष्मणो भीतः पपात भुवि मूर्छितः ॥
अथाकिञ्चित्करो रामो जानुभ्यामवनिं गतः ॥२०॥
मीलिताक्षो भयाविष्टः शंकरं शरणं गतः ॥
स्वरेनाप्युच्चरन्नुच्चैः शंभोर्नामसहस्त्रकम् ॥२१॥
शिवं च दण्डवद्भूमौ प्रणनाम पुनः पुनः ॥
पुनश्च पूर्ववच्चासीच्छब्दोदिङ्मंडल्म ग्रसन् ॥२२॥
चचाल वसुधा घोरं पर्वताश्च चकम्पिरे ॥
ततः क्षणेन शीतांशुशीतलं तेज आपतत् ॥२३॥
उन्मीलिताक्षो रामस्तु यावदेतत्प्रपश्यति ॥
तावद्ददर्श वृषभं सर्वालंकारसंयुतम् ॥२४॥
पीयूषमथनोद्भूतनवनीतस्य पिण्डवत् ॥
प्रोतस्वर्णं मरकतच्छायश्रृङ्गद्वयान्वितम् ॥२५॥
नीलरत्नेक्षणं ह्रस्वकण्ठकम्बलभूषितम् ॥
रत्नपल्याणसंयुक्तं निबद्धं श्वेतचामरैः ॥२६॥
घण्टिकाघर्घरीशब्दैः पूरयन्तं दिशो दश ॥
तत्रासीनं महादेवं शुद्धस्फटिकविग्रहम् ॥२७॥
कोटिसूर्यप्रतीकाशं कोटिशीतांशुशीतलम् ॥
व्याघ्रचर्माम्बरधरं नागयज्ञोपवीतिनम् ॥२८॥
सर्वालंकारसंयुक्तं विद्युत्पिंगजटाधरम् ॥
नीलकण्ठं व्याघ्रचर्मोत्तरीयं चन्द्रशेखरम् ॥२९॥
नानाविधायुधोद्भासिदशबाहुं त्रिलोचनम् ॥
युवानं पुरुषश्रेष्ठं सच्चिदानन्दविग्रहम् ॥३०॥
तत्रैव च सुखासीनां पूर्णचन्द्रनिभाननाम् ॥
नीलन्दीवरदामाभामुद्यन्मरकतप्रभाम् ॥३१॥
मुक्ताभरणसंयुक्ता रात्रिं ताराञ्चितामिव ॥
विन्ध्यक्षितिधरोत्तुङ्गकुचभारभरालसाम् ॥३२॥
सदसत्संशयविष्टमध्यदेशान्तराम्बराम् ॥
दिव्याभरणसंयुक्तां दिव्यगन्धानुलेपनाम् ॥३३॥
दिव्यमाल्याम्बरधरां नीलन्दीवरलोचनाम् ॥
अलकोद्भासिवदनां ताम्बूलग्रासशोभिताम् ॥३४॥
शिवालिंगनसञ्जातपुलकोद्भासिविग्रहाम् ॥
सच्चिदानन्दरूपाढ्यां जगन्मातरमंबिकाम् ॥३५॥
सौन्दर्यसारसन्दोहां ददर्श रघुनन्दनः ॥
स्वस्ववाहनसंयुक्तान्नानायुधलसत्करान् ॥३६॥
बृहद्रथन्तरादीनि सामानि परिगायतः ॥
स्वस्वकान्तासमायुक्तान्दिक्पालान्परितः स्थितान् ॥३७॥
अग्रगं गरुडारूढं शंखचक्रगदाधरम् ॥
कालाम्बुदप्रतीकाशं विद्युत्कान्त्या श्रिया युतम् ॥३८॥
जपन्तमेकमनसा रुद्राध्यायं जनार्दनम् ॥
पश्चाच्चतुर्मुखं देव ब्रह्माणं हंसवाहनम् ॥३९॥
चतुर्वक्त्रैश्चतुर्वेदरुद्रसूक्तैर्महेश्वरम् ॥
स्तुवन्तं भारतीयुक्तं दीर्घकूर्चं जटाधरम् ॥४०॥
अथर्वशिरसा देवं स्तुवन्तं मुनिमण्डलम् ॥
गंगादितटिनीयुक्तमम्बुधिं नीलविग्रहम् ॥४१॥
श्वेताश्वतरमन्त्रेण स्तुवन्तं गिरिजापतिम् ॥
अनन्तादिमहानागान्कैलासगिरिसन्निभान् ॥४२॥
कैवल्योपनिषत्पाठान्मणिरत्नविभूषितान् ॥
सुवर्णवेत्रहस्ताढ्यं नन्दिनं पुरुतः स्थितम् ॥४३॥
दक्षिणे मूषकारूढं गणेशं पर्वतोपमम् ॥
मयूरवाहनारूढमुत्तरे षण्मुखं तथा ॥४४॥
महाकालं च चण्डेशं पार्श्वयोर्भीषणाकृतिम् ॥
कालाग्निरुद्र दूरस्थं ज्वलद्दावाग्निसन्निभम् ॥४५॥
त्रिपादं कुटिलाकारं नटत्भृंगिरिटिं पुनः ॥
नानाविकारवदनान्कोटिशः प्रमथाधिपान् ॥४६॥
नानावाहनसंयुक्तं परितो मातृमण्डलम् ॥
पञ्चाक्षरिजपासक्तान्सिद्धविद्याधरादिकान् ॥४७॥
दिव्यरुद्रकगीतानि गायत्किन्नरवृन्दकम् ॥
तत्र त्रैयम्बकं मन्त्रं जपद्द्विजकदम्बकम् ॥४८॥
गायन्तं वीणया गीतं नृत्यन्तं नारदं दिवि ॥
नृत्यंतो नाट्यनृत्येन रम्भादीनप्सरोगणान् ॥४९॥
गायच्चित्ररथादीनां गन्धर्वाणां कदम्बकम् ॥
कंबलाश्वतरौ शंभुकर्णभूषणतां गतौ ॥५०॥
गायन्तौ पन्नगौ गीतं कपालं कम्बलं तथा ॥
एवं देवसभां दृष्ट्वा कृतार्थो रघुनन्दनः ॥५१॥
हर्षगद्गदया वाचा स्तुवन्देवं महेश्वरम् ॥
दिव्यनामसहस्त्रेण प्रणनाम पुनः पुनः ॥५२॥
इति श्रीपद्मपुराणे उपरिभागे शिवगीतासूपनिशत्सु चतुर्थोऽध्यायः ॥४॥