असंगृहीत कविता - पहिला पाऊस

[ वृत्त : वधूवल्ली ]

भिरभिर वारा नाचत आला,
धूळ उधळली दिशादिशांला
गुदमरला जिव, व्याकुळ झाला
रंग गगनाला   ये धूसर, धूमल, काळा.    १

कृष्णवीर दक्खनचे चढले,
क्षेत्र व्यापुन व्यूढ जाहले,
टणात्कार मग होऊं लागले,
तरू रे श्याम   लागले डोलुं बेफ़ाम.    २

म्लान तप्त थकलेली अवनी
क्लेश उमटले तिचिया वदनीं
डोळे लावुन वरती गगनीं
पडली अबला   सांगेल दुक्ख कवणाला ?    ३

गगनश्रीला थोर उमाळा
आईच्या प्रेमाचा आला,
कण्ठ दाटला, ऊर दाटला,
पोटचा गोळा !    मग जिता असाच जिव्हाळा.    ४

सुवास वत्सलतेचा सुटला,
दिरंग कुठला ? पान्हा फ़ुटला--
पाऊस पीयूषाचा पडला
गढुळ जळपाट    लागती वाहुं सैराट.    ५

ढगछत झालें विरल जरासें,
आडुन गगनश्रीचें हांसें
ममता उधळित विलसे खासें
तजेला आला    पृथिवीच्या क्लान्त मुखाला.    ६

नवबाल्याचें कुतुक उगवलें,
गतकाल स्मृतिचित्र पुसटलें,
अनघ बाल-मन गाऊं लागलें,
ये रे पावसा !        देईन तुला मी पैसा !    ७

१५ जून १९१२ ( १९१५ ? )