करुणा - अभंग १ ते ४

१.
पाय जोडूनि विटेवरी ।  कर ठेउनी कटावरी ॥१॥
रूप सांवळें सुंदर । कानीं कुंडलें मकराकार ॥२॥
गळां माळ वैजयंती । पुढें गोपाळ नाचती ॥३॥
गरुड सन्मुख उभा । म्हणे जनी धन्य शोभा ॥४॥
२.
येगे माझे विठाबाई । कृपाद्दष्टीनें तूं पाहीं ॥१॥
तुजविण न सुचे कांहीं । आतां मी वो करूं कांहीं ॥२॥
माझा भाव तुजवरी । आतां रक्षीं नानापरी ॥३॥
येईं सखये धांउनी । म्हणे नाम याची जनी ॥४॥
३.
हात निढळावरी ठेवुनी । वाट पाहें चक्रपाणी ॥१॥
धांव धांव पांडुरंगे । सखे जिवलगे अंतरंगे ॥२॥
तुजबांचूनि दाही दिशा । वाट पाहातें जगदीशा ॥३॥
हांसें करूं नको जनासी । म्हणे नामयाची दासी ॥४॥
४.
सख्या घेतलें पदरीं । आतां न टाकावें दुरी ॥१॥
योरांचीं उचितें । हेंचि काय सांगों तूंतें ॥२॥
ब्रम्हियाच्या ताता । सज्जना लक्षुमीच्या कांता ॥३॥
आपुली म्हणवूनि । आण गावी दासी जनी ॥४॥