ऐश्वर्य कादम्बिनी - द्वितीया वृष्टिः

सङ्कर्षणो हरिरथ प्रलयावसाने
जीवानुदीक्ष्य करुणः क्षुभितान्समन्तान।
प्रैक्षिष्ट स्वप्रकृतिमण्डघटास्ततस्तु
प्रादुर्बभूवुरुरुभोगचयान्दधानः ॥१॥

तेषां स्वगर्भेषु हरिस्तदाभूत्
प्रद्युम्नसंज्ञो जनको विरिञ्चेः ।
भवन्ति यस्माद्बहवोऽवतारा
मीनादयोऽनन्तगुणा विभुम्नः ॥२॥

अन्तर्यामी व्यष्टिजीवव्रजानां
जातस्तेषु क्षीरधिस्थोऽनिरुद्धः ।
सार्धः देवैः क्रीडति प्राज्यतेजास्
तेषां शत्रून्नाशयन्यः समन्तात॥३॥

यदा यदा राक्षससैन्यजालैर्
धर्मक्षतिः स्यात्प्रशमाय तस्याः ।
तदा तदा श्रीमहिलः सरामः
स वासुदेवश्च भवेत्कदाचित॥४॥

प्रह्लादं यः खिद्यमानं स्वमृत्युं
वीक्ष्य स्तम्भादावीरासीन्नृसिंहः ।
उग्रोऽदारीत्तद्रिपुं सानुकम्पः
श्रीगोविन्दो नन्दसूनुः सजीयात॥५॥

स्वयं हरिः स कदाचित्सधामा
सपार्षदो यदि गच्छेन्नृलोकम् ।
भुवो भरः स तदेयात्प्रणाशं
भवेद्बहुः स्वजनानां प्रमोदः ॥६॥

आविर्भवेत्प्रथमं धामविष्णोः
पित्रादयः क्रमतस्तत्र मुख्यः ।
पश्चादसौ रमया तत्समाभिः
सार्धं प्रभुः परमर्धिः प्रियाभिः ॥७॥

विद्यास्तत्र स्वयमेव प्रभाताश्
चातुर्याप्यखिलाः पार्षदेषु ।
स्वस्वापेक्ष्या हरिभक्तिः प्रतीता
विम्राजेरन्निखिलाः सम्पदश्च ॥८॥

इत्यैश्वर्यकादम्बिन्यां
एकपादविभूतिभगवत्पुरुषाद्याविर्भावक्रमवर्णनं नाम
द्वितीया वृष्टिः