काव्यरचना - आदिसत्याच्या आरत्या

१
जय हो जय हो माझ्या  आदीसत्या ॥ तुझ्या सत्तेनें शोधू उत्पन्नकर्त्या ॥धृ०॥
विजयी द्वीज होतां क्षेत्नी निषेधीले ॥ विद्या  बंद करुनी क्षुद्रवत केले ॥१॥
आर्यांनी शुद्राला पशुवत केलें ॥ भूदेव होऊनी पाय पुजवीले ॥२॥
अहंब्रह्म होऊनी भोंदीला मुढाला ॥ नाहीं भीत कधीं ते सद्वीवेकाला ॥३॥
ब्राह्मणभोजन चंगळ करवीती ॥ ब्रह्मराक्षसाला मार्गे हटवीती ॥४॥
मृतांच्या नांवानें दानधर्म घेती ॥ अधम होऊनी मधींच खाती ॥५॥
खाऊं दिलें नाही श्रमी क्षुद्राला ॥ अंध पंगुसह पोरक्या मुलाला ॥६॥
सत्योदय होतां कुंठे वेदमती ॥ पाहूं जातां अवघी दिसे खोटी ॥७॥
सत्या तुझा महिमा पुराणें ऐकुनी ॥ तोडें करिती काळीं तेलमाखणांनीं ॥८॥
तुला पाहून कुंठित होती पाखांडी ॥ लज्जित होऊन खालीं घाली मुंडी ॥९॥
दया तुझी होतां मुढ जनांवर ॥ भूदेव कांपती मनीं थरथर ॥१०॥
कृपेचा सागर बा तूं सत्य जाण ॥ मुक्त केले आम्हां ब्रह्मपाशांतून ॥११॥
तुझ्या प्रसादानें मार्ग उमजलों ॥  मातापित्या आम्ही सेवूं लागलों ॥१२॥
जय हो ०॥

२
सेवूं या सत्यूराजा ॥ महाप्रांजाळ तेजा ॥ शोधीती निर्वानी ॥ मन वेधीले काजा ॥
लोपले सत्य जनीं ॥ हित नेणती कोणी ॥ धर्मं रचीले बहु ॥ आपहित साधूनी ॥
शोधीतां सत्यवर्मा ॥ पावलों गुजवर्मा ॥ विटलों खोठ्या धर्मा ॥ त्यागीले नीच कर्मा ॥
देवा नित्य स्मरुनी ॥ धरा सत्यमताला ॥ खोटा धर्म सोडूनी ॥ धरा बंधुप्रितीला ॥
अहंब्रह्म होऊनी ॥ त्यागूं नको दीनाला ॥ सोवळे रे बनूनी ॥ चढूं नको गरवाला ॥
इडापिडा मर्दून ॥ सेवा बळीराजाला ॥ स्वत: श्रम करुनी ॥ पोस स्वकुटुंबाला ॥
सदा सत्य वदोनी ॥ सोड धूर्त मताला ॥ विद्या क्षुद्रा देऊनी ॥ लाजवी भू-देवांला ॥
शुद्रजना सेऊनी ॥ अर्पी ईश्वराला ॥ भंडमत खोडनी ॥ जोती नमे ईशाला ॥सेवू.॥