Dictionaries | References

मऊ सांपडलें कीं कोपरानें खणूं नये

   
Script: Devanagari
See also:  मऊ पाहिलें कीं कोपरानें खणूं नये

मऊ सांपडलें कीं कोपरानें खणूं नये

   कोपर पहा. एखाद्याच्या चांगुलपणाचा फार फायदा घेऊं नये. मनुष्यास जरासा आधार मिळाला किंवा जरा सैल सोडलें तर तो त्याचा गैरवाजवी फायदा घेतल्याशिवाय राहात नाहीं. तु ० ( केलें काय ) ‘ स्वयेंही मृदु म्हणुनि नये भू खणीं कोपरानें। ’ -मो-कृष्ण ७९.३०.

Related Words

मऊ सांपडलें कीं कोपरानें खणूं नये   मऊ   मऊ पाहिलें कीं कोपरानें खणूं नये   मऊ पाहिलें कीं कोपरानें खणलेंच   पोकळ लागलें (मऊ सांपडले) म्हणून कोपरानें खणूं नये   मऊ जिल्लो   मऊ जिला   मऊ सापडले म्‍हणून कोपराने खणूं नये   कीं   सुसरबाई ! तुझीच पाठ मऊ   नये   मऊ शहर   मऊ ज़िला   सुस्वरीबाई ! तुझी पाठ किती मऊ   लोण्यापेक्षां मऊ   मऊ लागणें   जमीन मऊ लागली म्‍हणून कोपराने खणणें   गोड करून खावें, मऊ करून निजावें   मोठयाच्या गांडींत शिरुं नये   मौ   लोखंड उज्याशिवाय मऊ जायना   पाठ मऊ करणें   दावतां नये, दडवतां नये   कणिक मऊ होणें   कां कीं   दहांचा हात दुष्मानावरहि पडूं नये   मुलायम   घोरपडी बया! तुझी पाठण मऊ   मृदु   पोटचें द्यावें पण पाठचें देऊं नये   हात बाटवावा परंतु हाड बाटवूं नये   मोठयानें धरलें तर करुं द्यावें कीं जीव द्यावा?   नकटें असावें, पण धाकटे असूं नये   नकटें व्हावें , पण धाकटे होऊं नये   बोचकें कीं डोचकें   पोट कीं पट्टण   पोट कीं शहर?   मरणाला कीं तोरणाला   लक्षाधीश कीं कक्षाधीश   लक्षापति कीं भिक्षापति   लक्षेश्वर कीं भिक्षेश्वर   सीता कीं संग्राम   होता कीं नव्हता करणें   सजण सोडूं नये, डोळा तर फुटूं नये   सजण सोडूं नये, डोळा फोडूं नये   करनु भीव नये, उल्‍लवनु फाटि सर नये   घोड्यामाक्षि उबरू नये, राया इदरारि राबू नये   मन मोडूं नये व डोळा फोडूं नये   आधी गुंतूं नये, मग कुंथू नये   आयतें सेवूं नये, कष्टाविणें राहूं नये   जुनें मोडूं नये, नवें करूं नये   जुनें सोडूं नये, नवें धरूं नये   आपलें गमवूं नये, दुसर्‍यावर दोष ठेऊं नये   चहाडखोराचा इतबार करूं नये   नरम   हलक्याला त्रास देऊं नये   हत्तीशीं टक्कर घेऊं नये   हत्तीशीं वारगोळें करुं नये   दमडीसाठीं मशीद ढासळूं नये   कोणाचें वर्म काढूं नये   भांडाच्या गांडीखालून जाऊं नये   खाऊन निंदू नये   समर्थांशीं भांडूं नये   वाघाची खोड काढूं नये   हत्तीशीं गाडा खेळूं नये   लाभाविणें मैत्री तोडूं नये   हिरव्याला भाजलेलें सांपडलें   जेविल्‍लेकडे दोनि येवजूं नये   कोणास कोणी हंसूं नये   दरिद्यास खोड असूं नये   कांहीं बोलों नये ऐसें   अवसान सोडूं नये   अपुत्रिकाचें अन्न खाऊं नये   लहानाची उपेक्षा करुं नये   सळो कीं पळो असें होणें   दहीं खाऊं कीं मही खाऊं   मूर्ति भंगली कीं भक्ति खंगली   अप्पे खंवका कीं फोंड मेज्जुका?   नको म्हटलें कीं तेंच चांगलें!   शेंडी तुटो कीं पारंभी तुटो   दस्तूर अम्मल कीं अम्मल दस्तूर   धर टांक कीं लाव कागदाला   हाट गोड कीं हात गोड   वांव चुकली कीं गांव चुकतो   वांव चुकली कीं गांव चुकला   एक नाहीं (कीं) दोन नाहीं   दिलें घर कीं उपजलें घर   सांधींतली गोष्ट उजेडांत आणूं नये   होड्डा घर लासूं नये, गरिबा बायल मोर नये   होऊं नये कोणाची बायको आणि होऊं नये कोणाचा चाकर   दुसर्‍याच्या पुढलें पान ओढूं नये   कोणाचा आब जाऊं देऊं नये   साप म्हणूं नये धाकलो, बामण म्हणूं नये वापलो   हांव खाता तां निबार दादा खातां तां मऊ   उठा म्हणवरेक बैसू नये, वच म्हणवरेक राबू नये   भाग्य आल्यार चडूं नये, दरिद्र आल्यार रडूं नये   सुखाचा जीव दुःखांत घालूं नये   हगल्यापाशीं बसावें हाणल्यापाशीं बसूं नये   कोणाची होऊं नये बायको (बाईल) आणि कोणाचे होऊं नये चाकर   साप म्हणूं नये बापडा आणि नवरा म्हणूं नये आपला   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP