Dictionaries | References

जिवँ मारतात्‌ त्‍या गांवा नागौन सोड्‌ल्‍यार आनि विचार्ता?

   
Script: Devanagari

जिवँ मारतात्‌ त्‍या गांवा नागौन सोड्‌ल्‍यार आनि विचार्ता?

   (गो.) ज्‍या गांवी जिवानिशी मारतात त्‍या गांवी नुसते द्रव्य लुबाडून सोडून दिले तर तेच उपकार समजले पाहिजेत.

Related Words

जिवँ मारतात्‌ त्‍या गांवा नागौन सोड्‌ल्‍यार आनि विचार्ता?   आनि   ज्‍या गांवाला गेले, त्‍या गांवचे झाले   ज्‍या रंगाचा चष्‍मा, त्‍या रंगाची वस्‍तु   ज्‍या गांवास जाणें नाहीं, त्‍या गांवची वाट कशाला विचारावी   ज्‍या घरी बळ असे वनितेचें। त्‍या घरीं धिक्‌ जिणें पुरुषाचें।।   त्‍या गांवचा नसणें   लोका नागौन जोडलें, गांवच्या चोरान नाडलें   नागौन व्हरतरीच आडांबो घालो म्हण कित्याक उपकरता?   जेवंक आसिल्‍ल्‍याक भुरगिं नात, आनि भुरगिं आसिल्‍याक जेवंक ना   गाण्याक आनि तल्‍लकेक पडना   दळूळेळें पीठ आनि दळचें   वेडियाच्या गांवा जावें वेडें होऊनिया यावें   गरज लागे त्‍या वेळे, मित्राची परीक्षा कळे   घरीं आली मावशी, त्‍या दिवशीं एकादशी   ज्‍या जैशी संगति, त्‍या तैशी गति   या कानानें ऐकणें व त्‍या कानानें सोडणें   आमले कुडकॉ आनि पेजे भुरकॉ   वाघावशेन हाडच, आनि कल्यावशेन् विकचं   जागल्‍लेगेर चेंडूं आनि निदल्‍लेगेर चेडो!   चलॅकार बांक, आनि चलयेकार थरकांप   मांजरा सटयके आनि उंद्रा बारशाक   नाकाक आनि आंदोळेक सोयरिक ना   नाल्लकारय रट्टा आनि तेलकारय रट्टा   हळयेरै ना आनि फळयेरै ना   आमंत्रण दिले सगळ्या गांवा, वादळ सुटलें घरीं जेवा   तेली, ससा, गुरव, म्‍हसा, गांवा गेला तो येईल कसा?   घर अस्‍कड, बायल माकड, त्‍या दादल्‍याक ना सांकड   ज्‍या घरीं दिली पोरी, तिला त्‍या घरची लागली रीतभात सारी   आबा बायल जा आनि भीक मागून खा   आवय पळयता पोट आनि बायल पळयता पाठ   आसा फुकटचो फोदो आनि झंवता दादो   कर्मान वेष्‍टिलो आनि कणंगा कान्निक गंवसलो   ऊ व्हिली ना आनि लिख जाली ना   खरपून खाज काढता आनि चावून चिकट करता   गोरूं आनि चेर्डु परक्‍या हातांतु घालनये   घरचें खांवचें आनि भायलें करचें, कारण कितें   घरदार भल्‍लां आनि खाल्‍ल्‍या तॉंड थल्‍लां   घोवानं म्‍हटली रांड आनि जग म्‍हणतां सांड   वारे आनि उजो ऐंकडे मेळेले गादि   अपनष्टपती आनि बाईल नासिल्ल्याक भुरगी किती   चोरतल्‍याक आनि भिक मागतल्‍यांक खंय उणें   जागॉ पळोन हाग्‌च्यँ आनि मनीस पळौन माग्‌च्यँ   बापुय करता पाप आनि पुत दिता जाप   लजके (लेजे) आनि पेजके (पेजे) गांठपडना   लाद्रूल काडल हजार आनि प्रेदू कलॉ काजार   लुगट विकचें घड्‍येर आनि फूल विकचें वावळे   राति उलैलॅ बॉल आनि दिसा जालॅ पालॅ   रायागेलें मन आनि रुक्का सावळी तत्तावळी परतता   भितल्या भिष्टायतात, आनि पळतल्याक फाटल्यान् लागतात   मायेबगर ओंवी यना आनि शिरेबगर रगत यना   धड पॉल शॅताचें आनि वाय्‌ट बरें कुशीचें   पायापंची हर्याळी, तिका झरणय्‌ मा आनि मरणय‌ना   पैशा हाड्‌लॅ घावन आनि जेवतलॅ जालॅ बावन   पोटाक जळे आनि माथ्याक कळे कित्याक तें?   हांव जेवतां आनि तुका भुकेचें वकद दितां   आपल्या गॅलें जेवचें आनि लॉका गॅलें घेवचें, कसली गरज?   एका वालिचीं फळां, एक कोडृ आनि एक गोड जाता?   घोवानं माल्‍ले आनि पावसानं भिजयलें जाल्‍याद कोणाक सांगचें   सांगुन सांगुन दांता जाल्यो कणयो आनि ओंठा जाल्यो शिंपल्यो   शीं करतली शिल्लीना आनि का करतलो कावळो ना   वत आशिल्ल्या सावली जाय आनि सावली आशिल्ल्या वत् जाय   तुकाय फें आनि तुझ्या बापाय कय्‌ बी फें   म्हज्या मामागेर बारा म्हशी आनि हांव काट्टां उठाबशी   नाकशिमर्‍या लज्‌ ना, आनि काल उलयिल्लॅं आज ना   पन्नें सूप शॅणान्‌ घट्ट आनि म्हातारें मनीस खाणान घट्ट   हांवे कॅललें व्यर्थ गेलें आनि घावा मागल्यान चेंडू ओग्गि गेलें   कॉणा खीं खाडा उजॉ पेटिल्‍लॉ आनि ताका म्‍हण्टलॉ खीं कोण ‘आगाआगा माच्छि विडि पेटैता’   तार्वा भरी गॅल्‍लॉ घरा पावलॉ आनि पॉटा भरी गॅलॉ घरा पावना   बायल घोवा मार्ताली, आनि लजेलागून घोव म्हणालो, घे रांडे! घे रांडे!   सुनेचो पाय लागल्यार सुनेनं पायां पडूंक जाय आनि मायचों पाय लागल्यार सुनेनच पायां पडूंक जाय (गो.)   अष्टाशीतिशत   जैसा जुग, वैसा जोगी   उपरान   वसाड करप   जातीला जात मारी, जातीला जात तारी   खाद तशी लात   घोडें फिरण्याला, गाढव ओझ्याला   ठेविलें अनंतें तैसेंचि रहावें। चित्तीं असो द्यावें समाधान।।   जात्‍यावरच्या गाण्याने पीठ पडतें आणि वार्‍याने उडतें   जळामध्यें मासा झोंप घेतो केसा। जावें त्‍याच्या वंशा तेव्हां कळे।।   अमूढ   अर्धसप्तशत   भांती   लोकसंपर्क   मद्दीं   खाण तशी माती, आणि आत तशी भाची   खाण तशी माती, जाती तशी पोती (जात तशी पुत)   जिस शहरमें फूल वेंचे, वहा धूल न उडाव   जेथें दृष्‍टि, तेथें वृष्‍टि   चोराला डसला विंचू, तो करीनां हूं कीं चूं   जांवयाची महती (गुण) लग्‍नात गावी, अध्यक्षाची सभेत गावी   तरुणपणीं लाज, म्‍हातारपणीं खाज   पासेय   गरज लागती, लज्‍जा दूर होती   कामांत दंग, त्‍याच्याच कामाला रंग   कालाची गति, कोणा नावरती   कर्जामुळे झाले कुळाचें वाटोळें   कोणाचे कोण, तुम्‍हास कां उठाठेव   क्रियेवांचून ज्ञान पंगू   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP