Dictionaries | References
आ

आग खाईल तो कोळसे ओकेल

   
Script: Devanagari

आग खाईल तो कोळसे ओकेल

मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi  Marathi |   | 
   जो निखारे खाईल त्याच्या तोंडांतून कोळसे बाहेर येणारच. जो अन्यायानें पैशाचा अपहार करील त्याला त्याचे प्रायश्र्चित्त मिळून ते द्रव्य तर ओकावे लागलेच पण त्याबरोबर त्याची अपकीर्तीहि होणारच. पापाचे प्रायश्र्चित्त आज ना उद्यां मिळावयाचेंच.

Related Words

आग खाईल तो कोळसे ओकेल   आग लगना   आग लागणे   आग   खाईल तो गाईल   कोळसे खरे पण ते खैराचे   खाईल तो वाहील   खाईल त्‍याचे घशाशीं जळजळे   वली आग   उजो लागप   आग घालणें   ओली आग   तो   आग ओतणें   कोरडी आग   आग पिणें   आग लागो?   आग होणे   आग लागप   आग पाखडणें   आग लावणें   आग वरसणें   खाईल तोटा, तो होईल मोठा   धीर धरील, तो खीर खाईल   सेवा करील तो मेवा खाईल   तहान लागल्‍यास मृत प्याला, तो भूक लागल्‍यास विष्‍ठा खाईल   ज्यानें केली सेवाl तो खाथील मेवा, जो करील सेवाl तो खाईल मेवा   एक आग झाला तर दुसर्‍यानें पाणी व्हावें   गांवाला लागली आग, त्‍याचा काढती माग   आग-बगूला होना   अगियाना   कोरडी आग पुरवेल, ओली आग पुरवणार नाहीं   अंगाचि आग होणें   अंगठयाची आग मस्तकास जाणें   अंगुष्ठाची आग मस्तकांत जाणें   आग लगाये तमाशा देखे   तळव्याची आग मस्तकास जाणें   मुखाला आग लागणें   काडीची आग माडीस लागती   आग बबूला होना   नखाला आग लागली   तळची आग मस्‍तकास जाणें   तळपायाची आग मस्‍तकास जाणें   आग लगाये, पानीको दोडती   आग लगेपर कुवा खोदना   खायगा बंग, तो उठायेगा तंग   खायगा बेटा, तो उठावेगा लोटा!   उजो   सापाला दूध पाजलें असतां गरळ ओकेल   सापाला दूध पाजलें असतां विषच ओकेल   आग लाव्या आणि बोंब मार्‍या   कोरडी आग पुरवते पण ओली आग पुरवत नाहीं   साखर खाईल तर ढेकर देईल   पिकेल डोण, तर खाईल कोण   अगोदर खाईल मग तोंड धुवील   जो तो   तो मेरेन   दाढीला आग लाविती, नास करून घेती   आग लागते झोंपडा, जो निकलेसो सार   तरुणाचे कोळसे, म्‍हातार्‍याला बाळसें   वाणी देईल काय प्राणी खाईल काय   पिकेल डोण तर खाईल (ऐकेल) कोण   विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी   सुफळ बोलरे नार्‍या! रंडक्या झाल्या सार्‍या, मांडवाला आग लागली! अरे असें बोलूं नये! पिंडाइतका भात द्या म्हणजे मढया सारखा पडतो   विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी   उदार तो श्रीमंत, कृपण तो दरिद्री   उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक   चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल   अंधळा म्हणतो आग लागली बहिरा म्हणतो ढोल वाजतो   अग्नी   उगवेल तो मावळेल   उडतो तो बुडतो   उट्टा तो बुटा   राबेल तो चाबेल   मनास मानेल तो सौदा   शेटें जाळून कोळसे होत नाहींत   बलिष्ठ तो वरिष्ठ   नामदार तो नम्र फार   विलो तो भिलो हा?   राखील तो चाखील   मित्र पैकेकरी, तो निधानापरी   गायी वळी तो गोवारी   पट्टा तो वाट्टा   वेळेस चुकला तो मुकला   मनाचा पातकीः तो आत्मघातकी   हगे तो तगे   उतावळा तो बावरा   उतावळा तो बावळा   बळी तो कान पिळी   गरजवंत तो दरदवंत   भिक्षापाति तो लक्षापति   फिरे तो चरे   फिरेल तो चरेल   काडीचोर तो पाडीचोर   उठी तो कुटी   भडभडया तो कपटीद नसतो   भुकी तो सदा सुखी   सोय जाणेल तो सोयरा   चढेल तो पडेल   ऊन पाण्यानें हात भाजतील म्हणोन काय आग लागेल?   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP