Dictionaries | References
अं

अंगीं नान कळा पण वेष बावळा

   
Script: Devanagari

अंगीं नान कळा पण वेष बावळा

   एखादा मनुष्य फार गुणी असतो पण त्याच्या पोषाखावरून वगैरे त्याच्या बुद्धीची प्रथम कल्यना येत नाहीं, तेव्हां ही म्हण वापरतात, बाहेरून दिसावयास बेढब पण आंत गुणी आस मनुष्य, ‘वेष धरावा बावळा । अंतरी असाव्या नाना कळा ।’
   दा, १५-५-३१.

Related Words

अंगीं नान कळा पण वेष बावळा   बावळा   नान   नान-प्लस-अल्ट्रा   वेष असावा (धरावा) बावळा। अंतरीं असाव्या नाना कळा॥   वेष   कळा   नान-प्लस-अल्ट्रा आम   नान प्लस अल्ट्रा आंबो   होती कळा   कळा जाणें   उतरती कळा   चढती कळा   पण   अंगीं आदळणें   अंगीं नसणें   अंगीं पडणें   अंगीं उणा   अंगीं लागणें   stakes   stake   copper   अंगीं ताठा भरणें   एका अंगीं उणा   अंगीं   nan   bet   पण भोगणें   नान-खटाई   नान-खताई   नान-वैस्क्युलर   धीर तो गंभीर, उतावळा तो बावळा   धीर सो गंभीर, उतावळा सो बावळा   वेष-भूषा   कळा कळा करणें   लटका पण नेटका   कळतें पण वळत नाहीं   पण पंचू न देणें   उतावळा तो बावळा   पढला पण कढला नाहीं   पादा पण नांदा   पादो पण नांदो   जाणती कळा   मरती कळा   सोळा कळा   अंगीं न लागे चोरीचा ठाव तोंवरी चोर दिसे साव   जसा देश, तसा वेष   फाटकें नेसावें पण स्वतंत्र असावें   आहे फुळकवणी, पण लागताहे रुचकवणी   नशीबाचा शिकंदर पण करणीचा कमकुवत   കൃത്യമായ തൂക്കം   ಚಂದ್ರಕಲೆ   उजू पण इळ्या इतका वाकडा   सांगतां येतें पण करवत नाहीं   बाहेर ज्ञकपक, पण आंत भगभग   बोलणीं देवाचीं, पण करणीं पशूचीं   मिळेल वक्ता पण दुर्मिळ श्रोता   मिळवायचें सोपें, पण जिरवायचें कठीण   अंगीं असणें   अंगीं आणणें   अंगीं उतारा   अंगीं खिळणें   अंगीं घुमारणें   अंगीं जिरणें   अंगीं तुटणें   अंगीं फुटणें   अंगीं भरणें   अंगीं भिनणें   अंगीं मुरणें   अंगीं येणें   गरीब असावें, पण दुबळे नसावें   प्रतिमेवर नेम पण छायेवर टोला   वाणीनें झिटकारिलें पण ह्रुदयानें धरिलें   वीज कडकडली पण वडावर पडली   बाईल मरो पण बैल जगो   लागतें मिष्ट पण आहे दुष्ट   रांडबिंड म्हणा पण पोटभर वाढा   नांव सगुणाबाई, पण करणी क्रव्यादेची   हार मानली पण झगडा तुटो   समर्थाची सांठवण पण दुर्बळाची नागवण   वळ उठला पण संशय फिटला   गुलाबाला वास, पण कांटे शरीरास   मूर्ति लहान पण कीर्ति मोठी   जीव जावो पण जिलबी खावो   विचारांचा सुकाळ पण शब्दांचा दुष्काळ   गरिबी पत्‍रकली पण ॠण नको   उड्या बरा पण पड्या कठीण   आई नसो, पण मावशी असो   गांवचा दिवाळखोर, पण परगांवचा सावकार   दिवस जातो पण घोल उरतो   बुगडया गेल्या पण भोंकें राहिलीं   उजाडले पण सूर्य कोठे आहे?   उपकार विसरतो, पण अपकार स्मरतो   अजाणतें असावें पण वाईट नसावें   ज्ञान धांवतें पण शहाणपण रांगतें   मन पादशाही पण दैव गांडू   स्मशानीं बसावें, पण एकटें नसावें   वाढणारी वाढतां, पण दौलो नाडतां   गुण गेला पण वाण राहिला   श्रीमंतीला उतरती कळा आणि गरिबीला चढती कळा   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP