विशुद्धिः [viśuddhiḥ] f. f.
Purification; तदङ्गसंसर्गमवाप्य कल्पते ध्रुवं चिताभस्मरजो विशुद्धये
[Ku.5.79;] उपविश्यासने युञ्ज्याद्योगमात्म- विशुद्धये
[Bg.6.12;] [Ms.6.69;11.53.] Purity, complete purity; हेम्नः संलक्ष्यते ह्यग्नौ विशुद्धिः श्यामिकापि वा
[R.1.1;12.48.] Correctness, accuracy.
Rectification, removal of error.
Similarity, equality.
(In alg.) A subtractive quantity.
Expiation, atonement; इयं विशुद्धिरुदिता प्रमाप्याकामतो द्विजम्
[Ms.11.89.] Settlement (of a debt).
Perfect knowledge.