Dictionaries | References

आले उरूस, चुकूं नये गुरूस

   
Script: Devanagari

आले उरूस, चुकूं नये गुरूस

   उरूसाच्या वेळी गुरे मारली जातात. तेव्हां त्यावेळी आपल्या गुरांना फार सांभाळले पाहिजे. ‘आले उत्तर गुरूस चुकूं नये’ अशी चुकीची म्हण पुस्तकांतून दिलेली आढळते.

Related Words

आले उरूस, चुकूं नये गुरूस   उरूस   आले   नये   उर्स   आडवे आले असतां कापून काढावें   दावतां नये, दडवतां नये   மறைந்த முஸ்லீன் துறவியின் நினைவு சடங்கு   आले आले रावजी! गेले गेले रावजी!   राव घोडयाखालीं आले   धाड पडावी पण चीत पडूं नये   राव खालीं आले   सजण सोडूं नये, डोळा तर फुटूं नये   सजण सोडूं नये, डोळा फोडूं नये   करनु भीव नये, उल्‍लवनु फाटि सर नये   घोड्यामाक्षि उबरू नये, राया इदरारि राबू नये   मन मोडूं नये व डोळा फोडूं नये   आधी गुंतूं नये, मग कुंथू नये   आयतें सेवूं नये, कष्टाविणें राहूं नये   जुनें मोडूं नये, नवें करूं नये   जुनें सोडूं नये, नवें धरूं नये   आपलें गमवूं नये, दुसर्‍यावर दोष ठेऊं नये   चहाडखोराचा इतबार करूं नये   हलक्याला त्रास देऊं नये   हत्तीशीं टक्कर घेऊं नये   हत्तीशीं वारगोळें करुं नये   दमडीसाठीं मशीद ढासळूं नये   कोणाचें वर्म काढूं नये   भांडाच्या गांडीखालून जाऊं नये   खाऊन निंदू नये   समर्थांशीं भांडूं नये   वाघाची खोड काढूं नये   हत्तीशीं गाडा खेळूं नये   लाभाविणें मैत्री तोडूं नये   आले आले रुखवत, कडाडला हांडा, उघडून पाहतात तो अर्धाच मांडा   जेविल्‍लेकडे दोनि येवजूं नये   कोणास कोणी हंसूं नये   दरिद्यास खोड असूं नये   दुखणें आले जोरावर, कांदाभाकर उरावर   कांहीं बोलों नये ऐसें   अवसान सोडूं नये   अपुत्रिकाचें अन्न खाऊं नये   लहानाची उपेक्षा करुं नये   मोठयाच्या गांडींत शिरुं नये   छायेच्या पाठी लागूं नका, व मूळ वस्‍तूस चुकूं नका   ଓର୍ସ   सांधींतली गोष्ट उजेडांत आणूं नये   होड्डा घर लासूं नये, गरिबा बायल मोर नये   होऊं नये कोणाची बायको आणि होऊं नये कोणाचा चाकर   दुसर्‍याच्या पुढलें पान ओढूं नये   कोणाचा आब जाऊं देऊं नये   साप म्हणूं नये धाकलो, बामण म्हणूं नये वापलो   उठा म्हणवरेक बैसू नये, वच म्हणवरेक राबू नये   भाग्य आल्यार चडूं नये, दरिद्र आल्यार रडूं नये   सुखाचा जीव दुःखांत घालूं नये   हगल्यापाशीं बसावें हाणल्यापाशीं बसूं नये   कोणाची होऊं नये बायको (बाईल) आणि कोणाचे होऊं नये चाकर   साप म्हणूं नये बापडा आणि नवरा म्हणूं नये आपला   दुबळयाची मरूं नये बाईल, गिरेस्थीचा मरूं नये घोव   कोणाचे पोटावर पाय देऊं नये   कावळ्याचें धरूं नये प्रमाण व जुगार्‍याचे धरूं नये सत्‍यवचन   खाऊन माजावें, टाकून माजूं नये   दहाचा हात दुश्‌मनावरहि पडूं नये   पाहुणे आले पुष्कळ, जीवाची झाली धांदल   आपणालि प्रतिष्ठा आपणें कर नये   आपलें मत विचारल्याविना देऊं नये   शरण आलेल्यास मरण चिंतूं नये   शरण आल्याचें मरण मोजूं नये   गांडीत बोट घालूं नये, घातले तर हुंगूं नये, हुंगले तर सांगूं नये, सांगितले तर तेथे राहूं नये   तुळशीचे मुळांत कांदा लावूं नये   दहांचा हात दुष्मानावरहि पडूं नये   राहावें तेव्हां रुसूं नये, व जावें तेव्हां पुसूं नये   कोणत्‍याहि कामात भट पडूं नये   संकटकाळीं सौद्याची भाषा बोलूं नये   आले देवाजीच्या मना, तेथे कोणाचे चालेना   आले भगवंताच्या मना, तेथे कोणाचे चालेना   उंदराच्या पोरानें लोखंडाशी खेळूं नये   अर्धी टाकून सगळीला धांवूं नये   अधिर्‍याचें घेऊन कर्जबाजार्‍याला देऊं नये   गजाचे दांत आले ते माघारीं जात नाहीत   जांवई आले घरीं, सासू निघाली माहेरी   ginger   दुसर्‍याच्या पुढल्या पानास माती घालूं नये   हेवा करणार्‍याशीं दोस्ती, करुं नये कल्पांतीं   ఉరుసు   ઉર્સ   ਉਰਸ   উৰুচ   উর্স   ഉര്‍സ്   وورُس   عرس   उदकांतुं रावूनूं मांसळ्यांकडे वैर कर नये   कोणाचे पाचोळ्यावर देखील पाय देऊ नये   वरसला कहर, तरी सोडूं नये शहर   भांडतें असावें पण बुडतें असूं नये   मऊ सापडले म्‍हणून कोपराने खणूं नये   कान द्यावा पण कोन देऊं नये   पाठीवर मारणें पण पोटावर मारुं नये   कांटे वइल्‍यानि रिते पायानि चमकूं नये   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP