हौशी अन् म्हातार्‍याची गौशी

अन्   पोटांत नाहीं वाढ अन्‌ जीव करतो लाड   कधीं न पाहिला दिवा अन्‍ एकदम देखिला आवा   भाजींत ढोकळा, अन् पांडया मोकळा   हौशी   होळी नि शिमगा चैत्र अन् पाडवा   उंच रडे शिंप्यापाशीं अन् नीच रडे शिंक्यापाशीं   लांडें लुडबुडतय अन् पाटलाचें गुंडें मोडतय्   मन हौशी, करम गंडिया   म्हातार्‍याची बायको लाडकी   वाणी जिरवी धन अन्, म्हैस जिरवी कण   उपासाला केळे, अन् वनवासाला सिताफळें   धरायला डाहाळी अन्‌ बसायला सावली (नसणें)   विलासाचें पोतें, अन् सव्वाहात रितें   वाण्या देशील काय अन् प्राण्या खाशील काय   लाज घातली भिजत, अन् अक्कल घातली शिजत   पक्क्या पानाचा हौशी आणि बारीण आली दाराशीं   उतावळी बावरी (बाहुली), म्हातार्‍याची नवरी   येतां जातां खाई अन् ताटीं बसल्या भूक नाहीं   घरचा माळी अन्‌ सहामासी पाणी घाली   आपल्याखालीं जळत आहे अन् दुसर्‍याचें विझवण्यास पळत आहे   घरांत भय घरकराचो अन्‌ रानांत भय वाघाचो   भान्याची भूक अन् दृष्टीची माया   शिवापूरचा राया अन् आजूबाजूच्या आयाबाया   सांदीचं काढायचं अन् सदरेला मांडायचं   राम तूं धणी, अन् शेजारीण पडली कणगीवाणी   पोटभर जेवला अन्‌ देवाला विसरला   माळी तशा बागा अन् कोळी तसा धागा   नाठाळ जांवई लेकीनें गोड, अन्‍ शिळी भाकरी ताकानें गोड   खाजवयाला तुर्‍हाटी नाही अन्‌ कावळ्याला आवतण   बायको नाहीं पाहुणी अन् चरवी नाहीं ठेवणी   बाहेर चांदणें अन् घरांत अंधार   भूषण बदबदी, अन् अंबाडा खदखदी   दुण्या कामीं दुप्पट राबे अन्‍ चवली तिथें पावली लागे   उंदराला मारायला गेलों अन् गणपतीला लागलें   एक लठ्ठया अन् बारा बिट्टया   कुठलें कुठें अन्‌ उठें उठें भेटे   देवीच्या भोप्या नाचतो अन्‍ दाणे गोळा करतो   भूषण भारी अन् बटव्यांत गारी (वाजवून पाहिलें तर खळखळ सारी)   बोलण्यांत वाचाळ अन् कामांत अळंटळं   बोलण्यांत अघळपघळ अन् कामांत अळंटळं   हातीं आला ताजवा, अन् सारा दिवस नागवा   वासरुं होऊन प्यायला अन् गोर्‍हा होऊन उडायला उशीर नाहीं   नरशा जेवला घरीं, अन्‌ परशाची शिदोरी   आई आई बाबा आले, आले तुला खेळवायला अन् मला लोळवायला   शेत करतां हारकली अन् सारा देतां टराकली   दैव आलें द्यायला अन्‌ पदर नाहीं घ्यायला   सजलेलं सोंग मागें राहूं द्या अन् माझें रेडकूं म्होरं नाचूं द्या   हागून आलें अन्‍ तुरी शिजल्या का?   शेटाचा फांटा अन् तिसरा वांटा