दत्त दिगंबर त्रिमूर्ति सुंदर अनुसूयासुत तुज म्हणती ।
आरती ओवाळिता तरले असंख्य जन हे मूढमति ॥ धृ. ॥
जग ताराया हरि हर ब्रह्मा त्रिमूर्तिरूपे अवतरती ।
दंडकमंडलु हस्ती धरुनी काषायांबर पांघरती ॥ १ ॥
कुष्ठी ब्राह्मण शुद्ध करूनी वंध्ये पुत्र देताती ॥
मृत ब्राह्मणही उठविसि तीर्थे काष्ठीं पल्लव फुटताती ॥ २ ॥
दत्त दत्त हे नाम स्मरतां पिशाच्च भूतें झणिं पळती ।
गाणगाभुवनी गुप्त राहुनियां अघटित लीला दाखविती ॥ ३ ॥
महिमा काय वर्णू किती मी भक्तवत्सला तुला म्हणती ।
मोरेश्वरसुत वासुदेव या अखंड भजना देई प्रीति ॥ ४ ॥