कृष्णजयंती - कथा आरंभिण्यास आज्ञायाचना

रविवार ता. १७-८-१९३०

चरित्र तुझे गाया आज्ञा मज देई । सन्मुख तूं होई गुरुनाथा ॥१॥
चरण वंदणे ह्रदयी धरोनी । तुजला सेवोनी दत्तात्रेया ॥२॥
अवतारकथा वर्णाया कारण । स्थिर अंत:करण करोनियां ॥३॥
आज्ञा मी मागतो तुझे चरणांपाशी । सादर सेवेसी होवोनियां ॥४॥
मजसी आवड यशकीर्तनाची । पूर्ण करी साची दत्तकथा ॥५॥
आम्हांसाठी स्थान तुवां हे निर्मिले । भजन लाविले करायासी ॥६॥
भजन पूजन माझे नित्य करा । नामासी उच्चारा थोर भावे ॥७॥
ऐसा तुझा आम्हां निरोप प्रेमाचा । आचरणे साचा गुरुनाथा ॥८॥
जे जे अवतार पुराणी वर्णिले । उत्सव ते केले पाहिजेत ॥९॥
भागवत धर्म ऐसा सांगितला । तोच चालविला पाहिजे की ॥१०॥
म्हणोनियां देई आज्ञा आरंभाया । कीर्तन कराया तुझे दत्ता ॥११॥
आवडीने गाऊं प्रेमभरे ध्याऊं । समरस होऊं कीर्तनात ॥१२॥
ऐसे करा नाथा यावा आशीर्वाद । व्हावे जी वरद मजलागी ॥१३॥
विनायक म्हणे पुरवा हा छंद । वासुदेवानंद गुरुनाथा ॥१४॥