अध्याय ५५ वा - आरंभ

श्रीकृष्णपरमात्मने नमः ॥
जय जय कल्याणकल्पतरो । जय जय जगज्जनकादिजगद्गुरो । चिद्विलासाध्वरचरो । प्रबोधमेरो गोविन्दा ॥१॥
तव कृपेच्या प्रसादबळें । चौपन्न अध्याय वाखाणिले । पंचावनीं जें प्रमेय आलें । तें द्योतिलें पाहिजे ॥२॥
पंचावन्नामाजि कथा । रुक्मिणीजठरीं मन्मथा । त्यातें हरूनि शंबरें नेता । पितरीं व्यथा अनुभविली ॥३॥
मनुष्यनाट्यसंपादणी । करूनि दावी चक्रपाणि । पुत्रोत्पत्तिलाभहानि । तदनुकरणीं जन मोही ॥४॥
कुटुंबवत्सल जे संसारी । संततिलाभें तोषती भारी । प्रजाहानीची शोकलहरी । तेचि श्रीहरि स्वयें दावी ॥५॥
रुक्मिणीचें पाणिग्रहण । त्यावरी जाम्बवतीचें लग्न । न निरूपितां मन्मथजनन । काय म्हणून हें कथिलें ॥६॥
श्रोतीं सांडूनि ऐसा भ्रम । श्रवण कीजे अनुक्रम । आधीं रुक्मिणीपोटीं काम । शंबराधम ज्या हरिता ॥७॥
यावरी जाम्बवतीचें लग्न । जालियानंतर शंबरा वधून । पूर्वपत्नी रति घेऊन । मन्मथें येऊन हरि नमिला ॥८॥
ऐसें असतां बादरायणि । शंबराख्यान उपसंहरूनी । रति घेऊनि आला कार्ष्णि । हें गेला वदोनी प्रसंगें ॥९॥
तेंचि व्याख्यान ये अध्यायीं । श्रवण कीजे श्रुतज्ञांहीं । परीक्षितीच्या श्रवणालयीं । जें द्रवोनि हृदयीं शुक वोपी ॥१०॥