पंढरीमाहात्म्य - अभंग ५० ते ५३

५०.
माझें कुळींचें दैवत । बाप माझा पंढरिनाथ ॥१॥
पुंढरीसि जाऊं चला । भेटूं रखुमाई विठठला ॥२॥
पुंडलीकें बरवें केलें । कैसें भक्तीनें गोविलें ॥३॥
नामा म्हणे नीट । पायीं जड-लीसे ईट ॥४॥

५१.
आम्हीं होतों पंढरिसी । आमची जुनाट मिरासी ॥१॥
राई रखुमाई माता । पांडुरंग आमुचा पिता ॥२॥
पुंडलीक आमुचा भाइ । चंद्रभागा बहिणाई ॥३॥
नामा ह्मणे हो शेवटीं । घर चंद्रभागे कांठीं ॥४॥

५२.
नित्य प्रेमाचें पेटें बांधीं माझे पोटीं । उतरीं जगजेठि पैलपार ॥१॥
निरोभिवरे ऐक्य तीरीं । कां पद्मळा पंढरपुरीं ॥२॥
केलिया रविवारीं आंघोळी । महा दोषां होय होळी ॥३॥
पाप जाईचें । पद पावाल अच्युताचें ॥४॥
ह्मणाल बोलणें कोणाचें । नामया स्वामि केशवाचें ॥५॥

५३.
देव गुज सांगे पंढरीसी यारे । प्रेमें चित्तीं घ्यारे नाम माझें ॥१॥
काया वाचा मन दृढ धरा जीवीं । सर्व मी चालवी भार त्यांचा ॥२॥
भवसिंधु तारीन घ्यारे माझी भाक । साक्ष पुंड-लिक करूनि बोले ॥३॥
लटकें जरी असे नामयासी पुसा । आहे त्या भरंवसा नामीं माझ्या ॥४॥