-
गो—पा m. am. (
nom. आ॑स्acc. आ॑म्du. आ॑ or औ॑pl. nom. आ॑स्instr. आ॑भिस्) a herdsman, guardian, [RV.] ; [AV.] ; [VS.] ; [TBr. iii] ; [ChUp.] ; [ŚvetUp.]
-
पु. ९ तान्ह्या मुलांस लडिवाळपणें म्हणतात ) तान्हें मूल ( गोप = श्रीकृष्ण यावरून ). २ गर्भाधानाचे दिवशीं जिचा गर्भाधानसंस्कार असतो त्या स्त्रीच्या हातांत मुलाप्रमाणें कुंची वगैरे घालून द्यावयाचा नारळ किंवा कपडयांचा गुंडाळा . ३ लग्नात नवरानवरीच्या अंगावर किंवा इतर प्रसंगीं पाहुण्यांच्या अथवा जमलेल्या मंडळीच्या अंगावर मुलाचें मूत म्हणून ज्यांतील रंग शिंपडतात तो वस्त्राचा गोळा , बदका . ( क्रि० मुतवणें ). ४ मुलाचें नांव ठेवतांना पाळण्याच्या खालूनवरून कुंची घातलेला नारळ बायका एकमेकींच्या हातीं देतात तो . - बदलापूर २१२ . ५ स्वताचें स्वतांला खेळतां , हालचाल करतां न येणारें मूल ; लोळागोळा . [ सं . ]
-
गो—पा f. f. (
आ॑स्) a female guardian, [AV. xii, 1, 57] ; [TBr. iii] (cf. गोप॑s.v. , अ॑-, देव॑-, वायु॑-, सह-, सो॑म-, सु-गोपा॑)
-
गो-पा f. bf.
N. of one of the wives of शाक्य-मुनि, [Lalit. xii &c.]
Site Search
Input language: