Dictionaries | References

वार्‍यावर ज्याचें पान, त्याचा सदा अपमान

   
Script: Devanagari

वार्‍यावर ज्याचें पान, त्याचा सदा अपमान

   वार्‍यावर जेवणाचें पान असेल तर तें उडून जाईल, त्यावर केर पडेल. तसें जो नेहमी संभाव्य आपत्तींत असतो त्यावर दुःखी कष्टी होण्याची नेहमी पाळी येते. याचा दोष परिस्थितीकडे
   तेव्हा खटटू होऊन कसें भागणार ?

Related Words

वार्‍यावर ज्याचें पान, त्याचा सदा अपमान   मदिरा-पान   अपमान गिळणे   अपमान   अपमान करपी   पान   मान-अपमान   अपमान करण्याजोगा   अपमान खालामजाथाव   अपमान सहना   मद्य-पान   खान पान   अपमान सोंसप   सदा   पिकलें पान   अपमान गोनां   अपमान करप   अपमान खालामग्रा   अपमान गिळणें   वार्‍यावर वरात, दर्यावर हवाला   वार्‍यावर वरात, भुसावर चिठठी   वार्‍यावर वरात, भूसपर ठेंगा   पानावर पान घालणें   पानावर पान टाकणें   पानावर पान ठेवणें   आली हिंमत, सदा मुफलस   अपमान सहन करणे   सज्जनाला मान, दुर्जनाला अपमान   ज्याचें नांव तें   फोडलेलें पान   धूम्र पान   तिखयेचें पान   बाइलीचें पान   जनीचें पान   पान करणें   सदा अपयशी   धूम पान   मानाचें पान   पडलें पान   सदा अयशस्वी   त्याचा   ज्याचें मन दुखविलें आहे त्यावर विश्वासूं नये   ज्याचें मन भोळें ताका देव दिता केळें   धूम पान करना   अपमान्य   अपमान अपकीर्ति हे उघड ठकाचे सोबती   धूम्र पान करना   पान न हालणें   गरीबा सदाचरणीं भूषण, श्रीमंता दुराचरणीं अपमान   मान सांगावा जना, अपमान सांगावा मना   दरबारीं मान, विडथाचें पान   अपक्रमण   आचार भ्रष्टी, सदा कष्टी   नागवल्ली   आपलें पान धरचें, आपणें जेवचें   वार्‍यावर टाकणें   वार्‍यावर सरणें   अपमानजनक   मान-असन्मान   सोन्याचें पान वावटळीनें उडत आलें   अपमानकारक   अपमानकारी   खप्‍नु   आपले पान धुवचें, आपुन जेवचें   मानापमान   आपल्या कानांत बोटें घातलीं असतां धडधड असा आवाज होतो तो कसला? तर रावण जळत आहे त्याचा   मद्यपान   folio   अपकर्षण   अपकर्ष   सदा सदा   दीप जळे विघ्न पळे, पूण ज्याचें सरे त्यास कळे   पायांत पाय, त्याचा जन्म व्यर्थ जाय   अपमान करणे   अपमान करना   अपमान कर्ता   अपमान कर्त्ता   अपमान खालाम   अपमान गर्नु   अपमान सहनु   वाघाचा कान कां रुईचं पान, कुणाला ठाव?   विडो   वार्‍यावर जेवायचें पारावर निजायचें   वार्‍यावर भारे बांधणें   वार्‍यावर वरात, भूसावर चिठ्ठी   वार्‍यावर सोडून देणे   as usual   page   तमालपत्र   अवगुणी जरी झालें तें ओंगळ। करावा सांभाळ लागे त्याचा   उंट कोण्या कानीं (कोनीं) बसेल कोण जाणें (त्याचा नेम नाहीं)   सदा पीक, सदा भीक   अंतः करणाचा दिलासा तोच त्याचा आरसा   पर की आस, सदा निरास   जिस मुखसे पान खावे, तिस मुखसे कोईल न चाबे   (ज्याचें त्यानें) आपलें पाहावें   ज्याचें दळ त्याचें बळ   वार्‍यावर वरात आणि दर्यावर हवाला   जन्मा उपर खाल्‍लें पान, थुंकतां थुंकतां गेला प्राण   leaf   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP