-
पु. १ बोभाटा ; दुष्कीर्ति . जळो माझे कर्म वायां केली कटकट । झाले तैसे तट नाही आले अनुभवा । - तुगा ४२५ . २ भांडण , तंटा पहा . - वि . भांडखोर , कलहप्रेमी . [ तंटा ]
-
पु. १ एखाद्या जातीतील , समाजातील काही मतभेदामुळे पडलेल्या पक्षांपैकी एक पक्ष ; दुफळी . तट अर्थ ४ पहा . २ दळ ; फौज ; तुकडी . [ सं . तट ] तडास लागणे - ( एखादी गोष्ट ) जातीच्या दुफळीस कारण होणे ; तटास लागणे .
-
स्त्री. ( व . ) १ हट्ट ; आपले म्हणणे खरे करणे . २ निकड .[ तट्ट ]
-
पु. १ ( व . ) ( नदीचा , समुद्राचा ) कांठ ; किनारा ; तीर ; सीमा ; मर्यादा . पांचाळकटक तेणे विदारिले , तट जसे महावृषभे । - मोकर्ण ४७ . ३३ . २ टेकडीची , डोंगराची कड , उतरण . ३ गांव , किल्ला इ०कांच्या सभोवतालचा कोट , भिंत . ४ एखाद्या जातींत , समाजांत पडलेले पक्ष प्रत्येकी ; फळी ; विरुद्ध भाव . ५ खेळांतील खेळाडूंची बाजू ; पक्ष ; संघ . ६ एखाद्या कार्यार्थ एकत्र आलेल्या लोकांची जूट ; संगनमत ; कट . ७ तराजूच्या पारड्यांमधील तफावत , वैषम्य ८ ( को . ) खोळंबा ; थांबवणूक ; अडचण ; खोटी . ९ एके ठिकाणी ठांसून उभे राहणे ; भिडणे ; भिडवणूक ; वेढा ; गराडा . म्हणोन तट घालोन क्षणभर मारामार केली . - भाव ६७ . १० ( कर . ) ( सोंगट्यांतील ) डाव ; बाजू . ( क्रि० देणे ) [ सं . ] तटास लावणे - ( एखादी गोष्ट ) जातीतील मतभेदांस , तंट्यास कारणीभूत होणे .
Site Search
Input language: