द्वेषः [dvēṣḥ] [द्विष्-भावे घञ्]
Hate, dislike, abhorrence, repugnance, distaste; &Sacute.5.18; इन्द्रियस्येन्द्रियस्यार्थे रागद्वेषौ व्यवस्थितौ
[Bg.3.34;7.27;] so अन्नद्वेषः, भक्तद्वेषः &c.
Enmity, hostility, malignity; अकन्येति तु यः कन्यां ब्रूयाद् द्वेषेण मानवः
[Ms.8.225.] -Comp.
-परिमोचनः a particular Samādhi.
-स्थ a. a. betraying dislike.
द्वेषः [dvēṣḥ] द्वेषण [dvēṣaṇa] द्वेष्य [dvēṣya] द्वेषण द्वेष्य &c. See under द्विष्.