Dictionaries | References

ठाव देऊं नये कोणाला, वडवानल जाळितो समुद्राला

   
Script: Devanagari

ठाव देऊं नये कोणाला, वडवानल जाळितो समुद्राला

   कोणालाहि आश्रय देतांना फार विचार करावा, सहसा कोणाला आश्रय देऊं नये
   कारण एकदां आश्रय दिला म्‍हणजे पुढे त्‍यापासून फार त्रास होण्याचा संभव असतो. उदाहरणार्थ समुद्राने आपल्‍या पोटांत वडवानलाला आश्रय दिल्‍यामुळे तो सारखा समुद्राला जाळीत असतो.

Related Words

ठाव देऊं नये कोणाला, वडवानल जाळितो समुद्राला   वडवानल   आपलें मत विचारल्याविना देऊं नये   कान द्यावा पण कोन देऊं नये   अनोळख्याला भाकरी द्यावी पण ओसरी देऊं नये   पोटचें द्यावें पण पाठचें देऊं नये   हलक्याला त्रास देऊं नये   ठाव   सोन्याचा द्यावा होन पण घराचा देऊं नये कोन   कोणाचा आब जाऊं देऊं नये   कोणाचे पोटावर पाय देऊं नये   अधिर्‍याचें घेऊन कर्जबाजार्‍याला देऊं नये   कुत्र्याच्या शेंपटीवर पाय देऊं नका   सगळें डोकें गेले तरी हरकत नाहीं पण तिळभर नाक जाऊं देऊं नये   कान द्यावा पण कानु देऊं नये   नये   समुद्राचें अर्घ्य समुद्राला   गर्भाच्या आणि मेघाच्या भरंवशावर कोणी राहूं नये   कोणाला कशाचें वाण्याला लसणाचें   ठाव घेणे   देतां नये ठाव, धरतां नये वाव   कोणाला कशाचें व बोडकीला केसाचें   दावतां नये, दडवतां नये   चोरापाशीं द्यावें पण पोरापाशीं देऊं नये   पोटचा द्यावा पण पाठचा देऊं नये   दे धरणी ठाव   दगड टाकून ठाव घेणें   दगड टाकून ठाव पाहणें   फातोर वडौन ठाव पळायता   काळजानें ठाव सोडणें   खडा टाकून ठाव घेणें   जेविता ठाव टाकणें   आरंभ झाला कलीला, कोणी पुसेना कोणाला   ज्‍याची कोणाला आशा नाहीं तो गरीब   सजण सोडूं नये, डोळा तर फुटूं नये   सजण सोडूं नये, डोळा फोडूं नये   करनु भीव नये, उल्‍लवनु फाटि सर नये   घोड्यामाक्षि उबरू नये, राया इदरारि राबू नये   मन मोडूं नये व डोळा फोडूं नये   आधी गुंतूं नये, मग कुंथू नये   आयतें सेवूं नये, कष्टाविणें राहूं नये   जुनें मोडूं नये, नवें करूं नये   जुनें सोडूं नये, नवें धरूं नये   आपलें गमवूं नये, दुसर्‍यावर दोष ठेऊं नये   चहाडखोराचा इतबार करूं नये   हत्तीशीं टक्कर घेऊं नये   हत्तीशीं वारगोळें करुं नये   दमडीसाठीं मशीद ढासळूं नये   कोणाचें वर्म काढूं नये   भांडाच्या गांडीखालून जाऊं नये   खाऊन निंदू नये   समर्थांशीं भांडूं नये   वाघाची खोड काढूं नये   हत्तीशीं गाडा खेळूं नये   भुंकतीं तीं द्यावीं भुंकों । आपण नये त्यांचे शिकों   लाभाविणें मैत्री तोडूं नये   जेविल्‍लेकडे दोनि येवजूं नये   कोणास कोणी हंसूं नये   दरिद्यास खोड असूं नये   भुकेला ब्राह्मण, जेवलेला मुसलमान यांना रागास आणूं नये   कांहीं बोलों नये ऐसें   अवसान सोडूं नये   अपुत्रिकाचें अन्न खाऊं नये   लहानाची उपेक्षा करुं नये   मोठयाच्या गांडींत शिरुं नये   उंट बुडतो, आणि शेळी ठाव विचारते   सांधींतली गोष्ट उजेडांत आणूं नये   होड्डा घर लासूं नये, गरिबा बायल मोर नये   होऊं नये कोणाची बायको आणि होऊं नये कोणाचा चाकर   दुसर्‍याच्या पुढलें पान ओढूं नये   साप म्हणूं नये धाकलो, बामण म्हणूं नये वापलो   उठा म्हणवरेक बैसू नये, वच म्हणवरेक राबू नये   भाग्य आल्यार चडूं नये, दरिद्र आल्यार रडूं नये   सुखाचा जीव दुःखांत घालूं नये   हगल्यापाशीं बसावें हाणल्यापाशीं बसूं नये   कोणाची होऊं नये बायको (बाईल) आणि कोणाचे होऊं नये चाकर   साप म्हणूं नये बापडा आणि नवरा म्हणूं नये आपला   दुबळयाची मरूं नये बाईल, गिरेस्थीचा मरूं नये घोव   कावळ्याचें धरूं नये प्रमाण व जुगार्‍याचे धरूं नये सत्‍यवचन   खाऊन माजावें, टाकून माजूं नये   दहाचा हात दुश्‌मनावरहि पडूं नये   आपणालि प्रतिष्ठा आपणें कर नये   शरण आलेल्यास मरण चिंतूं नये   शरण आल्याचें मरण मोजूं नये   गांडीत बोट घालूं नये, घातले तर हुंगूं नये, हुंगले तर सांगूं नये, सांगितले तर तेथे राहूं नये   तुळशीचे मुळांत कांदा लावूं नये   दहांचा हात दुष्मानावरहि पडूं नये   राहावें तेव्हां रुसूं नये, व जावें तेव्हां पुसूं नये   आले उरूस, चुकूं नये गुरूस   कोणत्‍याहि कामात भट पडूं नये   संकटकाळीं सौद्याची भाषा बोलूं नये   समुद्राला झुरळाची गरज लागते   समुद्राला झुरळाची गरज लागली   उंदराच्या पोरानें लोखंडाशी खेळूं नये   अर्धी टाकून सगळीला धांवूं नये   ज्‍याचा गांव त्‍याला नाहीं ठाव   कोणाला झाली सीता, आणि कोणाला पडली चिंता   कोणाला विद्या राजसत्ता, कोणाला नुसती दरिद्रता   देव कोणाला चातुर्य देतो, कोणाला पैका देतो   दुसर्‍याच्या पुढल्या पानास माती घालूं नये   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP