ठाण

A dictionary, Marathi and English

run off from his stall--a horse.

Aryabhushan School Dictionary

 m  A horse-stall. Place, spot, region.
ठाण चाळणें-ढळणें-हालणें-डगडगणें   &c. To lose firmness of seat, thence, generally, to slip from, or totter or waver in, one's post or place.
ठाण मांडणें   To take up a fixed station, stand, or seat.
ठाण सोडणें   To quit or leave one's station or seat. To decamp and abscond.

मराठी पर्यायी शब्दकोश

ना.  जागा , ठिकाण , स्थान ;
ना.  आसन , बैठक ;
ना.  - कापडाचा तागा .

मराठी (Marathi) WN

noun  कोर्‍या कापडाची मोठी गुंडाळी   Ex. लग्नसमारंभासाठी आम्ही एक कापडाचे ठाण आणले

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

तागा

Wordnet:

asm থান

bd थान

ben থান

guj તાકો

hin थान

kan ಥಾನ್

kas تھان

kok पेस

mal റോള്‍

mni ꯐꯏ꯭ꯃꯀꯣꯜ

nep थान

ori ଥାନ

pan ਥਾਣ

tam நீளமான துணி

tel థాను

urd تھان , کپڑےکاتھان

noun  बाण मारताना उभे राहण्याचा एक प्रकार   Ex. तो ठाण माडून शिकार करण्यासाठी बसला
See : पागा

महाराष्ट्र शब्दकोश

 न. १ घोडें बांधण्याची जागा ; तबेला ; गोठा . तानाजी सुभेदार जैसा ठाणांत । - ऐपो ५२ . २ बाण मारतेसमई उभें राहण्याचा एक प्रकार ; ( एक गुडघा जमीनीवर टेंकून इ० ) शरीराची ठेवण , पवित्रा . करीं धनुष्यबाण अंतरी बिंबलें ठाण । - दावि १६४ . ३ महालांतील मुख्य गांव , ठाणें . ४ स्थान ; जागा ; प्रदेश . पावे जैसा चिंतिलें ठाण । धक्का ; ठिकाण ; जागा ; आसन ; बैठक ( घेतलेले , राखलेलें , टाकलेलें , गमाविलेलें इ० ). ( या अर्थी क्रि० चालणें ; ढळणें ; हालणें ; डगडगणें = आसनावरचें स्थैर्य नाहीसें होणें चालणें ; ढळणें ; हालणें ; डगडगणें = आसनावरचें स्थैर्य नाहींसें होणें ( - विशेषत : घोडयावरील ); ( ल . ) आपल्या स्थानावरून घसरणें ; डळमळणें . ठाण न चळे रणींहून । ५ ( ल . ) धैर्य . ६ आकृति ; शरीराचा आकार किंवा बांधा . तुझें ठाण केवढें । - ज्ञा ११ . २७४ . [ सं . स्थान ; फ्रें . जि ठन ] ( वाप्र . )
 न. कापडाचा तागा .
०मांडणें   आसन सोडणें ; पलायन करणें ; तळ सोडणें ; खुंटा उपटून ( घोडयानें ) पळून जाणें . सामाशब्द - ठाणई - स्त्री . ( व . ना . ) लांकडाची समई ; वर पणती ठेवण्याची लांकडी घडवंची . टाणक - न . ठिकाण ; स्थान ; उतरण्याची किंवा राहण्याची जागा ( ठाणें शब्दासारखा हा फारसा प्रचांरांत नाहीं ); किरकोळ व ग्राम्य देवतांचें ठिकाण ; देवस्थान ; देऊळ . जागोजागीं खंडोबाचीं ठाणकें आहेत . ठाणगा - पु . १ ( कों . ) किल्ल्यांतील नायकवडी ( किल्लेदाराच्या हाताखालचा ). २ तालुक्याच्या ठाण्यांतील जमाबंदीकडील शिपाई . ३ ठाणेदार . ४ ( व . ) वस्ताद ; ठक ; फसव्या .
०ठकार  न. शरीराची ठेवण . ठाणठकारें अति उत्तम । - एभा ६ . ४९ .
०दिवी  स्त्री. ठाणवई ; ठाणई ( लांकडी किंवा लोखंडी ). तेचि करूनि ठाणदिवी । - ज्ञा ६ . २३ .
०पट्टा  पु. ठाणास बांधावयाचा पट्टा , दोर . ठाणपट्टा व मुजाम नरम असावेत । - अश्वप १ . १२२ .
०बंद   बंदी ठाणेबंद ठाणेबंदी - स्त्री . पशूची ठाणावरील कोंडणूक , अडकवणी . - वि . ठाणावरच नेहमीं बांधून ठेवलेला ( घोडा इ० ). [ हिं . ठाणबंद ]
०माण  न. ( काव्य . ) शरीराचा बांधा , ठेवण , आकृति , ढब , तर्‍हा . सिंहाकृति ठाणमाण । - मुआदि १६ . ८२ .
०वई   ठाणवी - स्त्री . १ ठाणई पहा . हेमठाणवायावरी जडित तबकें । - मुआदि ४२ . ६२ . २ ( ल . ) खुजट बाई किंवा मुलगी .

मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार

ठाण मांडणें
अढळ आसन ठोकणें
स्‍थिर राहणें
घट्‌ट जागा धरून बसणें. ‘ठाण मांडिले त्रिभुवनी।’