Dictionaries | References

चालत्‍या गाड्याला ओंगण कोणीहि घालील

   
Script: Devanagari

चालत्‍या गाड्याला ओंगण कोणीहि घालील

   ज्‍याचे यथास्‍थित चालले आहे त्‍याला मदत करण्यास कोणीहि तयार होतो. पण खरोखर ज्‍याची अडचण आहे, त्‍याच्या उपयोगी कोणी पडत नाही.

Related Words

चालत्‍या गाड्याला ओंगण कोणीहि घालील   चालत्‍या गाड्याला खीळ घालणें   चालत्‍या बैलाला चारा टाकायचा   चालत्‍या गाड्याला अडखळणें कां   गाड्याला जुंपलेला   माळावरची माती कोणीहि उचलावी   ओंगण   चालत्‍या गाड्याला खीळ घालणें, त्‍याचें फुकट जिणें   अधेल्यावर काठी कोणीहि घालावी   चालत्‍या गाडीस खीळ घालणें   चालत्‍या मुलाला उचलून कडेवर घेणें   गरीब गायीच्या पाठीवर कोणीहि थाप मारावी, चावर्‍या कुत्र्याच्या वाटेस कोण जाणार?   चालत्‍या पायीं   चालत्‍या गाडीस खीळ   चालत्‍या गाड्यास खीळ   चालत्‍या घोड्यावरच्या गोमाशा   चालत्‍या झाडाचा चीक   चालत्‍या धंद्यास खो   चालत्‍या घोड्यास टांच, न मारावी साच   दे ग बाई जोगवा! म्‍हटल्‍यानें कोणीहि देत नाही   कोणव   मॉठॅं झाडा कॉणय वेंग मार्ता   शिजलेला भात जेवावयास काय?   मोव् आसा थी कोणय खण्टा   गाडयाबरोबर नळयाला यात्रा   रिकामा बनिया क्या करे, इधरकी टोकरी उधर भरे   मोठयाचा आला गाडा, गरिबाच्या झोंपडया मोडा   उज्यांत तेल   मायेची शाल घालणें   आपल्या मालाची सर्व स्तुति करितात   कारखानादार   कुण्णी   वाटेवरचा हरभरा वाटेल त्यानें खावा   चांगली मसलत कोणाचीहि घ्‍यावी   भटाक व्हरुन मानतुकीर मारप   माझ्या दरिद्री बहिणीला, कैसें नेऊं वैकुंठाला   पिंजर्‍यांत व्याघ्र सांपडे, बायका मुलें मारिती खडे   हातीं दाम, बिबी करी सलाम   ज्‍याचा त्‍याला जीव प्यारा   जिसका चून, उसका पून   ऐकून पुंगी, संतोष वाटे नागीं   कोणी अमरपट्टा घेऊन आला नाही   कुळीं असतां लांछन, ठेविती सर्व दूषण   घर मोकळें, तेथे कुतरें भोंकलें   वाघ पडला बावीं, केळडें गांड दावी   गाय रुतली चिखलामाजी, तिची न घे कुणी काळजी   गेली वीरसरी। मग त्‍यास रांड मारी।।   ज्‍याच्या त्‍याच्यावर हत्‍यार धरणें   ज्‍याला नाहीं प्रतिष्‍ठा, त्‍याची काय करावी थट्‌टा   जगामुलखानें सोडलेला   टवंच   बाजारचा मेवा, बाप लेकांनीं खावा   बारा कारभारी आणि अठरा चौधरी   रिकामी बाय भन्न कॉणच्यान् पुरी पावयाला?   रिठावर दिवा लागणार नाहीं   रीठावर दिवा लागणार नाहीं   यःकश्चन   नष्टांश होणें   देउळची सहाण, धर्मशाळेचें उखळ   निदल्ल्याक कोणीय उठयात, जागो आसिल्ल्याक कोण उठाय तोलो?   प्रत्यक्ष तें खरें   घराचाही गाडा ओंगणावाचून चालत नाहीं   धनी मेला, बाजार आटोपला   गाडा   हत्तीला सुपाचें ओझें   बापामागें बापडी आणि परसामागें झोंपडी   खुदाके घरसे फिर आये है   ईश्र्वर इच्छेस जें आलें, त्याचा नियम कोणा न टळे   कुत्रें काशीला गेले तरी विष्‍टा खाणार   गरीबकी जोरू, सबकी भाबी   गरीबकी लुगाई, सबकी भोजाई   गाडाभर अब्रू वाहणें   चवीचा कधीच चिवडा होत नाहीं   बाराबापू   बाराभाई   मोडकी काठी, भलताच लाटी   महाजाब   नकटयाला नाकाची खीज   नाक खाजविलें आणि नकटें वरमलें (खिजलें)   नाहीं गुणाचें, बोलून घेईल कुणाचें   एरंडी   बुजरट   बुजार   बुजीर   बुझट   कुंभीपाक   आपल्या गॅल्या सावळेक् आपणॅ भिव्च्या जाय   आली धाड महारवाड्यावर   ईश्र्वर तारी, त्यास कोण मारी   उजाड गांवांत डांगोरा पिटणें   कोणी   चंद्रसमुद्रन्याय   अपकार विसरावे उपकार स्मरावे   अपमान गिळणें   अयबुगयबु   अयबोगयबो   गरीब माणूस शिष्‍यासमान   गरीब सर्वांचा गुन्हेगार   गरीबाची अक्‍कल, जैसा वनीं राजमहाल   गाढवाचे केले सोहळे आणि गाढव उकिरड्यावर लोळे   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP