वहना गंगा, रमता साधु

साधु   गंगा   उफराटी गंगा   वहना गंगा, रमता साधु   राजापुरी गंगा   वहेती गंगा, रमता साधु   वाहती गंगा आणि चालता धर्म   वाहिली ती गंगा, राहिलें तें तीर्थ   वाहते ती गंगा साचतें तें डबकें   साधु जरी झाला, भोग न सुटे तयाला   वाहीला तो ओढा आणि राहीली ती गंगा   वाहती गंगा   (सौख्याची) गंगा वाहवणें   (सौख्याची) गंगा वाहाणें   काशीस गंगा नेणें   गंगा आली आळशावरी, आळशी पाहूनि होई दुरी   गंगा आली आळशावरी, आळशी पाहूनि पळे दुरी   मनमें चंगा तो काठेवाडमें गंगा   आळशाला गंगा दूर व पाप्याला पंढरपूर (दूर)   मनमें चंगा, तो काथवटमें गंगा   मनमें चंगा तो कटोरिमें गंगा   वाहिली ती गंगा, राहिलें ते तीर्थ   पुराणामित्येव न साधु सर्वम्‌।   सूर्य शिळा, अग्नि ओवळा, आणि गंगा पारोशी म्हणतां येत नाहीं   आळशावर गंगा लोटणें   पाप्याला पंढरपूर आणि आळशाला गंगा दूर   क्‍वचित्‌ काणा भवेत्‌ साधु   गंगा मनाला घालणें   रमता राम   साधूसंगें साधु भोंदूसंगे भोंदू वादूसंगे वादू होत असे   जे देवळांत जातात, ते सर्वच साधु असूं शकत नाहीत   निमित्ताचा साधु   आळशावर गंगा आणि दुबळ्यावर कृपा (निरुपयोगी)   कहां भोजराजां, कहां गंगु (गंगा) तेली   गंगा गये गंगादास, मथुरा गये मथुरादास   गंगा गये गंगादास, जमना गये जमनादास   आळश्याला गंगा दूर आणि पाप्याला पंढरपूर   आळशावर गंगा