मडवळाची फातर, जाय ताणे उमळचें

आलत धोय धोय जाय, आदत क्यौं कर जाय   बोले तो मा मारी जाय, ना बोले तो बाप कुत्ता खाय   बाराची माय खाटल्यावर जीव जाय   कट्टींत फातर घालून बसप   जाय-जायाचें   उश्णी वायणां फेडुंक जाय   खाय खाय, मसणांत जाय   वत-वत आशिल्ल्या सावली जाय आनि सावली आशिल्ल्या वत् जाय   दुदाक विर्जण कितलें जाय? घराक उजो कितलो जाय?   शेता जाय पावसु, पुता जाय आवसु   फातर फोडुन वाय काढता   वागु पिंजर्‍यांत पडतचि कोणाइ ताका फातर मारतीत   बायल नाका जाल्लैल्याक ताकांत फातर येता   खयंथ गेल्‍यावर चुलीक फातर तीन   बरें करुंक कळाव जाय, वायट करुंक वेळ नाका   जाय रे घोड्या, खायरे हरळी   आय जायका, खाय जाय   व्हडें-व्हडं पैलीं घटट करुं जाय, मागीर भाडें कन्नाय मळर   येना जाय, मंगळ गाय   सोश्या भोवडेक गेल्यार वाघा भोवडे साहित्य जाय   इच्छीना संसारी तरण, न जाय गुरूशीं शरण   सभागी-सभागी-सभाग्य साधून जाय निधि, अभागी मागें मृत्तिका शोधी   मारमारके जाय, फताहदाद इलाही है   जी कहीं लागत नही, जब दिल कही लग जाय   साळ-साळ नासली म्हूण कुंडया पाष्ट जाय ना   नरकरणी करे तो नरका नारायण हो जाय   संगत-संगत संतन की कर ले तो गढत गढत गढ जाय   बापायक पुत नाका, आज्याक कित्याक नातु जाय   आपल्या गॅल्या सावळेक् आपणॅ भिव्च्या जाय   आदवांचें पातक संततिच भोगुंक जाय   पांच लेकांची माय आणि खाटेवर जाय   आवैक नाका लेकरूं, आजे कित्या जाय नातरूं?   जाय रे घोड्या, खाय रे हरळी   धा, जाय तें खा   सख्या सासूला लागला पाय, मामेसासू रागानें जाय   न्हय भली म्हण बांय भली न्ही, बांयचे बगले गॅल्या राजू जाय   पुता हातीं व्यवहार बाप कष्टी जाय, नी सुने हातीं संसार सासू फटके खाय   पायांत पाय, त्याचा जन्म व्यर्थ जाय   हिडगा-हिडग्याची व्याली गाय, खांद्यावर वासरुं, जत्रेला जाय   भांगराऽ दाय, वंटीऽ आधार जाय   दुडु नासिल्लयांत तारीर पहिलीच बसूंक जाय   चोरीस जाय असा नाहीं अर्थ, त्‍यास झोंप लागे स्‍वस्‍थ   जहां राखे करतार, वाको बाल न बांको जाय   भट भिकारी, अवसे पुनवेस जाय लोकांचे दारीं   नाल्ल खाल्ल्यानं देंठ फारीक करुंकच जाय   पोळॉ काट्टयाचें चेंमुड काडूं जाय   सांगण्याचें प्रयोजन काय l व्हटाळी वांचून तट्ट न जाय   भर आषाढे घर चुवे, भादरवे भेंस मरजाय, फूटे करम फकीरके, भरी चलम ढल जाय   कितलेंय जोडले तरि लुगटां बांदुन मरुंक जाय   हरहर म्हण्टले जायते जाण आसात, खणिक उडी मारतलो कोण आसा ! हरहर म्हणपी जायते असत पण खणींत उडी एकल्यानच मारुक जाय   संगत-संगत संतन की कर ले तो गढत गढत गढ जाय