चांगले खातो पितो, तो काम चांगलें करतो

आळशाक भिकणां भाज म्हळी, तो म्हणटा, हरवीं खाल्यार चड बरीं   उचललेले काम   जो काम लोभ दूर सारी, तो सुखें वर्ते देहधारी   उफराटें करतो, तो मूर्ख दिसतो   दाम करी काम, बिबी करी सलाम   आपणा लागे काम। वाण्या धरीं गूळ। त्याचें यातिकूळ। काय किजे।।   त्‍याचा गळा व माझा नळा जेव्हां एकत्र होईल तेव्हां हे काम उरकेल   मोघा-मोघा करतां येईना तो रांजण करुं लागणें   अभिमानाचे मागोमाग, द्वेष करतो पाठलाग   तो   ज्‍याला नाहीं अबरू, तो पडला गबरू   नामदार तो नम्र फार   एक घाव दोन तुकडे, काम करावें रोकडें   चोर चोरीसे गया, तो हेरी फेरीसे न गया   ज्‍याचे पदरीं पाप, तो मुंबईला जातो आपोआप   दरबारीं आपला हितकर, तो पैशाचा चाकर   उण्या कामा दुणे दाम, आळशी माणसाला दुप्पट काम   ज्‍याचे अंगी सामर्थ्य तो राजा   हात पसरी तो हातारी, न देईल तो भिकारी   वाहीला तो ओढा आणि राहीली ती गंगा   (एखादें काम) लागाला येणें-लागीं लावणें-लागा वर येणें-मिळणें-जुळणें   गळीं पडे काम, तर खर्ची पदरचा दाम   भडभडया-भडभडया तो कपटीद नसतो   ज्‍यास नाहीं साळी, तो करी आईची टवाळी   आपल्या कानांत बोटें घातलीं असतां धडधड असा आवाज होतो तो कसला? तर रावण जळत आहे त्याचा   हात (ता-तो) फळी   चोर तो चोर आणि-आणखी शिरजोर   नाजूक काम   मौन-मौन धारण करतो, तो शहाणा दिसतो   रंडी रही तो आपसे, नहीं तो सगे बापसे   जगांतून उठला तो आकाशांत टांगला   रेडा रुसला तेल्यावरी, कोरडा खातो पाठीवरी   जो भ्रमण करतो, त्‍याला संसार नसतो   मूर्ख हा कचितच उपदेशाचा स्वीकार करतो   किरकोळ काम   अटींचें काम   आपना वही जो आपने काम आवे   जेथें नखानें काम होतें तेथे कुर्‍हाड (कशास) येते?   हेल्याच्या कानीं किंगरी वाजविली तरी तो आपली ट्रोंय सोडीत नाहीं   जन्माचे अधिकारी आईबाप, कर्माचा ज्‍याचा तो   खोटें बोलेल तो तीनदां जेवील   बाळ जेव वाटींत, तो म्हणतो मी जेवीन नरोटींत   चांगला समागम, तो जाणा उत्तम   तेली, ससा, गुरव, म्‍हसा, गांवा गेला तो येईल कसा?   हौदसे गयी, तो बुंदसे आती नहीं   धर्म करुन ठेवावा, तो कधीं वायां जाणार नाहीं   कांही प्राप्त होईना ज्‍यास, तो म्‍हणे मला आधींच त्रास   मृत्यू बहीरा आहे, तो कोणाची तक्रार ऐतक नाहीं   अडचणीच्या कामांत पडतो तो आपला गळा फांसून घेतो   प्रपंच साधून परमार्थाचा लाभ ज्याणें केला । तो नर भला भला॥