आहे मृत्युपरी, पारतंत्र्याची दोरी

प्राक्तनाची दोरी   क्रोध आणि शांति, आहे एकाच्या हातीं   घरांत बारा हात वेळू फिरतो आहे   व्यवहार-व्यवहार ज्ञान हें मनुष्य जीविताचें मुख्य अंगा आहे   चित्तास समाधान राखणें हेंच योगाचें सार आहे   आकाशाची दोरी तुटणें   चूक मनुष्‍यांत आहे, ईश्र्वरापाशीं क्षमा आहे   पीठ आहे तर मीठ नाहीं आणि मीठ आहे तर पीठ नाहीं   घरचा थेंबा नि बाहेरचा तांब्‍या, बरोबर आहे   ईश्र्वर करणी अगाध आहे   प्राचीन दोरी or प्राचीनाची दोरी   काशी विद्येचें आगर आहे   आहे ते दिवस ते दिवस दिवाळी नाही ते दिवस शिमगा   खाद आहे तर लाद (लाध) आहे   लोकांनीं घातली सरी म्हणून आपण घालूं (नये) दोरी   आखला सुटला तर उकीरडा उकरील, पर्वताशी थोडीच टक्कर घेणार आहे?   उंच घरापेक्षां लौकिक थोर आहे   पुरुष ही परमेश्वराची कीर्ति तर स्त्री ही परमेश्वराची प्रत्यक्ष मूर्ति आहे   मडक्‍याचा कांठ ओला आहे तो वळेल   सैल दोरी देणें सोडणें   हें काय आहे बाई ! तर आहे मसणवटींतील माती   अशी आहे तशी आहे   चोरा सैल दोरी देणें, आपला घात करून घेणें   हातीं वावडीची दोरी, मुलें नाचती परोपरी   आयुष्याची दोरी खबरदार-बळकट   सोनूबाईनं चोरली सरी आणि साळुबाईच्या गळयांत बांधा दोरी   बोटें चाटून कोठें पोट भरलें आहे?   जगीं सर्वसुखी असा कोण आहे। विचारी मना तूंचि शोधोनि पाहे।।   नाक कापलें तर म्हणे भोंक आहे   विनय-विनयशीलता हें एक अहंकाराचें भाषांतर आहे   आशा अमर आहे   सगळया जगाचा, मान आहे रुढीला   ज्‍याचे जवळ अर्थ आहे, त्‍याशीं मत्‍सर करूं नये   स्वतः मागितलें तर ताक मिळेना तें निरोपानें दूध येणार आहे !   माम्या मावशा आहे पण आईची सर कोणा नये   तूं कर वटवट-कटकट, मी आहे निगरगट्‌ट, माझा गुरु बळकट   म्हातारपण-म्हातारपण हें दुसरें बाळपण आहे   कृतीनंतर उपदेश वायां आहे   डोळ्या अवलोकन साहे, जिवा तसें मन आहे   वियोग-वियोग ही आठवणीची स्मरणी आहे   नवें लुगडें नुताचें, आहे सुताचें   धर्म आहे कर्मांगी, कळलें पाहिजे प्रसंगी   माय मेली बाळपणीं, स्त्री तरुणपणीं, पुत्र वृद्धपणीं विचित्र आहे करणी   आहे तीच स्थिति गोड वाटली की प्रगति खुंटली   घोडा मैदान पुढें आहे   ही काळरात्र चालली आहे   अग्नि हा चांगला चाकर पण वाईट धनी आहे   जन त्रिविध आहे   छपन्न देशचें पाणी प्याला आहे   मार. ‘राजश्रीअ स्वामी इतराज होऊन पाणिप्रवाह मुखावरी होऊन आबरु घेतली ऐसा प्रसंग येथील आहे.’