धर्मारण्य खण्डः - अध्याय २४

॥ व्यास उवाच ॥
एतत्तीर्थस्य माहात्म्यं मया प्रोक्तं तवाग्रतः ॥
अनेकपूर्वजन्मोत्थपातकघ्नं महीपते ॥१॥
स्थानानामुत्तमं स्थानं परं स्वस्त्ययनं महत् ॥
स्कंदस्याग्रे पुरा प्रोक्तं महारुद्रेण धीमता ॥२॥
त्वं पार्थ तत्र स्नात्वा हि मोक्ष्यसे सर्वपात कात् ॥
तच्छ्रुत्वा व्यासवाक्यं हि धर्म्मराजो युधिष्ठिरः ॥३॥
धर्मात्मजस्तदा तात धर्मारण्यं समाविशत् ॥
महापातकनाशाय साधुपालनत त्परः ॥४॥
विगाह्य तत्र तीर्थानि देवतायतनानि च ॥
इष्टापूर्तादिकं सर्वं कृतं तेन यथेप्सितम् ॥५॥
ततः पापविनिर्मुक्तः पुनर्गत्वा स्वकं पुरम् ॥
इद्रप्रस्थं महासेन शशास वसुधातलम् ॥६॥
इदं हि स्थानमासाद्य ये शृण्वंति नरोत्तमाः॥
तेषां भुक्तिश्च मुक्तिश्च भविष्यति न संशयः॥ ७॥
भुक्त्वा भोगान्पार्थिवांश्च परं निर्वाणमाप्नुयुः ॥
श्राद्धकाले च संप्राप्ते ये पठंति द्विजातयः ॥८॥
उद्धृताः पितरस्तैस्तु यावच्चंद्रार्क्कमेदिनि॥
द्वापरे च युगे भूत्वा व्यासेनोक्तं महात्मना ॥९॥
वारिमात्रे धर्मवाप्यां गयाश्राद्धफलं लभेत् ॥
अत्रागतस्य मर्त्यस्य पापं यमपदे स्थितम् ॥१०॥
कथितं धर्मपुत्रेण लोकानां हितकाम्यया ॥
विना अन्नैर्विना दर्भैर्विना चासनमेव वा ॥११॥
तोयेन नाशमायाति कोटिजन्मकृतं त्व घम् ॥
सहस्रमुरुशृंगीणां धेनूनां कुरुजांगले ॥
दत्त्वा सूर्यग्रहे पुण्यं धर्मवाप्यां च तर्पणाम् ॥१२॥
एतद्वः कथितं सर्वं धर्मारण्यस्य चेष्टितम् ॥
यच्छ्रुत्वा ब्रह्महा गोघ्नो मुच्यते सर्वपातकैः ॥१३॥
एकविंशतिवारैस्तु गयायां पिंडपातने ॥
तत्फलं समवाप्नोति सकृदस्मिञ्छ्रुते सति ॥१४॥
इति श्रीस्कांदे महापुराण एकाशीतिसाहस्र्यां संहितायां तृतीये ब्रह्मखण्डे पूर्वभागे धर्मारण्यतीर्थमाहात्म्यप्रभावकथनं नाम चतुर्विंशोऽध्यायः ॥२४॥