प्रसंग तेरावा - हरिकंदार

ऐका धरामर नांव थोर । कार्याचेंहि नांव हरिकंदार । तेथें काय हा अनाचार । पंडितीं अजापुत्र घातले ॥१०॥
आपणांस पंडित म्‍हणवणें । मद्यमांसाचें भक्षण करणें । जगत्रय ठकिलें भोंदू चांडाळपणें । मूर्ख हीन मूढमती ॥११॥
राग अहंकार कंटकाची थार । असे पंडितांच्या हृदयाभितर । कांदा चिरून उन्मत्त आचार । कंटक पाहारा म्‍हणती ॥१२॥
करीं सद्‌बुद्धीची घेऊनि सुरी । राग अहंकार कंटका पाहारी । मनाची कवळी पांचामधीं फेरी । मद सत्रावीचा सेऊनी ॥१३॥
आत्‍मज्ञानाचा स्‍तंभ स्‍थावरी । उन्मनिमाळा लावी त्‍यावरी । अनिर्वाच्य चौपद परोपरी । अनुहात सिंगी गर्जें ॥१४॥
स्‍वनंदाचें करुनि हरिकंदार । छत्तीस गण बैसवी चौफेर । विवेकें सोऽहं धर्म उच्चार । करी तो पंडित बोलिजे ॥१५॥
प्रेमबोधें वोसंडें तो पंडित । क्षमा दया शांतीसी गर्जत । स्‍वयें तरोनि आणिकांतें तारित । विश्र्वास निश्र्चय करी ॥१६॥