हिन्दी पद - पदे ७१ से ७५

७१.
दास अनंत मेरो निजरूप । दर्शन निमष तापत्रय मोचन परसन मुक्त क्रत ग्रहे कूप ॥१॥
मेरी बांधी भक्त झुडावे बोधे भक्त न छुटे मोहे । एक समय मोको ग्रहे बांधे तो फिर मुपे जबाब न होये ॥२॥
मै गुणबंद सकलकी जीवन मेरी जीवन मेरे दास । नामदेव जाके जी ऐसी तैसो ताको प्रेम प्रगास ॥३॥
७२.
बदो कीन हो माधो मोसो । ठाकूर ते जन जन ते ठाकूर खेल परो है तोसू ॥१॥
आपण देव देहुरा आपण आपलगावे पूजा । जलते तरंग तरंग ते है जल कहत सुननवो दुजा ॥२॥
आपे गावे आणे नाचे आपे बजावे तुरा । कहत नामदेव तूं मेरो ठाकूर जन उरा तूं पूरा ॥३॥
७३.
काहेरे मन बिखया बन जाय । भुलोर ठग मुरी खाय ॥१॥
जैसे मीन पानीमे रहे काल जाल अकी सुध नही लहे ॥२॥
जिव्हा स्वादी जीवत लोह । ऐसे कनक कामिनी बांदे मोह ॥३॥
जूं मधमाखी संचे अपार । मधलीनो मुख दीनी छार ॥४॥
गऊ बांछको संचे खीर । गला बांधकर दोह लेत अहीर ॥५॥
माया कारन सरम अति करे । सो माया ले गाडे धरे ॥६॥
अति संचय समजे नही मूढ । तन धरती धन हो गयो दूर ॥७॥
काम क्रोध तृष्णा अति जरे । साध संग कबहू नही करे ॥८॥
कहत नामदेव उसकी आन । निरभय होये भजे भगवान ॥९॥
७४.
सेहेज अवल धुंढी मनी गाडी चालाती । पिछे तिनका लेकर हाकती ॥१॥
जैसें पनकर तुटत हाकथी । सर धोवन चाली लाडथी ॥२॥
धोबी धोवे विरहे विरहता ।हर च्रन मेरा मन राता ॥३॥
भणत नामदेव रमरह्या । अपने भगतपर कर दया ॥४॥
७५.
लोभ लहेर अति निझर बाजे । काया डूबे केशवा ॥१॥
संसार समुद्रे तरक गोविंदे । तारले बाप विठला ॥२॥
आन लवेडा हो खेवट न साको । तेरा पार न पाया विठला ॥३॥
होऊ द्या दल सद्रुरु मिलवो तूं मोको पार उतार केशवा ॥४॥
नामा कहे हो तरभी न जानो । मोको वाह दे बाप विठला ॥५॥