हिन्दी पद - पदे ३६ से ४०

३६.
राम विठ्ठला देव विठ्ठला । हम तुमारे सेवक ॥१॥
बालक बेला माई विठ्ठल बाप विठ्ठल । जाती पाती गुरुगोत विठ्ठल ॥२॥
ग्यान विठ्ठल ध्यान विठ्ठल । नामाका स्वामी प्राण विठ्ठल ॥३॥
३७.
रामनाम बीन और नही दुजा । कृष्ण देवकी करी हूं पूजा ॥१॥
रामही माई रामही बाय । राम बीना कुणाठाई पाप ॥२॥
संपत्ती विपत्ती रामही होई । रामविणा कुण तारी हे मोही ॥३॥
भजत नामा अमृतसार । सुमरी सुमरी उतरे पार ॥४॥
३८.
संतसु लेना संतसु देना । संत संगतीनो दुस्तर तरणा ॥१॥
संतकी छाया संतकी माया । संतसंगतीं वैकुंठ पाया ॥२॥
कहा करूं जग देखत अंधा । तेजी आनंद बिचारे धंदा ॥३॥
असंत संगतीं नामा कबहु न जाई । संगतीमें रह्या समाई ॥४॥
३९.
लटकी ना बोलों बाप । वर्तमान गाढा ॥
कोल्हा येव्हडा मोतीडा । मैं माझे डोलें देखिला ॥१॥
छेली बेली बांध जाईला मंजरीया मै दुडे ॥
उडत पंख मैल परपेर । वानर लीजे व्हौ ठाडे ॥२॥
बावलीयाचें खोटें । माखणीयार्चें पोटे ॥
संषे सुणहा मारिला । तहां मैंडक अभीला लोटे ॥३॥
अम्हा जुगैला विराट देस । गाढी दुध कैला ॥
सरबे अटे गाझीला तहा । चहुदह रजन भरीला ॥४॥
लटक्यो गाईयो गठीया । जोले गटीयो इव डौराले ॥
उडत पंखीमे मुंगी पेखी । वाटी इवटी कोले ॥५॥
विष्णुदास नामदेव इम प्रणवे ।  यछे जीवची उक्ती ॥
लटिकी अछे सांगितला । छे मोख न मुक्ती ॥६॥
४०.
जब देखा तब गावा । तो जना धिरज पावा । नाद समाई लोरे सद्रुरू भेटले देवा ॥१॥
जै जिनमिल कारजिसंता । तहे अनाहद शब्द बिजंता ॥२॥
जोति जोत समानी । मै गुरु प्रसादी जानी ॥३॥
रतन कमल कोठडी चमकार बिजल तही नहीं दूर । निज आत्मा मेरा है रह्या भरपूर ॥४॥
जहे अनाहद सूर उजाडा । तहे दिपक जले छंछारा ॥५॥
गुरुप्रसादी जान्या । जन नामा सहज समान्या ॥६॥