Dictionaries | References

लटिकयाचें आंवतणें जेविलिया साच। कायत्या विश्र्वास तोचि खरा॥

   
Script: Devanagari

लटिकयाचें आंवतणें जेविलिया साच। कायत्या विश्र्वास तोचि खरा॥

   तुगा. लबाड मनुष्यास किंवा मनुष्यानें कांहीं काम सांगितलें असतां तें त्यानें केल्यावर खरें समजावयाचें, त्यास ही म्हण योजितात. आवंतण पहा.

Related Words

लटिकयाचें आंवतणें जेविलिया साच। कायत्या विश्र्वास तोचि खरा॥   विश्र्वास पुरणें   विश्र्वास की खूणगांठ   विश्र्वास   जेथें विश्र्वास, तेथें करावा वास   विश्र्वास घातकी, महापातकी   गुरुवचनीं विश्र्वास, त्‍याचा तुटतो भवपाश   स्वार्थाचा ओढाः तोचि नरकाचा खोडाः   काळीज काढून टाकले तरी विश्र्वास न येणें   कुत्रा मुका, पाणी गंभीर, यांचा विश्र्वास नश्र्वर   संकटीं उपयोगी पडतो, तोचि मित्र खरा असतो   अरिष्टांतून पार पडणें, तोचि जिवाचा लाभ होणें   ज्‍याची ओल्‍ली जड, तोचि सोयरीक्‌ गोड्‌   भूत हिंसा देखे डोळांः तोचि ज्ञानाचा अंधळाः   हिरा ठेवितां ऐरणीं l वांचे मारितां जो घणीं तोचि मोल पावे खरा l करणीचा होय चुरा ll   उपकारी सांगेल ते खरे मानणें   आमंत्रणें   आमंत्रण लटिक्याचें जेविल्याविन्हा सत्य कदापि मानूं नये   ऐकीव गोष्टीची कहाणी, खरी मानिली कोणी   स्त्रियेचा विश्र्वासुः कव्हणी न धरावा   आधीं कसोटी, मग सचोटी   (एखाद्यावर) कपाळ टेकणें   घोड्यागेर कुंकड जाले म्‍हळ्यार देखुन खरें खाता   घोड्यावर चढणें   साप न म्हणावा बापडा, नवरा न म्हणावा आपला   साप म्हणूं नये बापडा आणि नवरा म्हणूं नये आपला   समुद्रीं मासे व घरीं भरवसे   चहाडखोराचा इतबार करूं नये   चहाडखोराचा संशय धर, विश्र्वासूं नको त्‍याजवर   साव केला चोराला, न्याय नाहीं गांवाला   कावळ्याचें धरूं नये प्रमाण व जुगार्‍याचे धरूं नये सत्‍यवचन   उपदेश देणें व्यर्थ, मनी नाही भावार्थ   एकाएकी विश्र्वासतो, तो पश्र्चात्तापास पावतो   वाखाणला गुरव देवळांत हगला   चहाडी सांगणाराहून ऐकणारा वाईट   सुण्यां तोंडांक हात कोणें घालचो   हिताचे मामंजी ठेवले घरीं, आणि चौघी सुनागरभार करी   अविश्र्वासानें बचाव, विश्र्वासानें पस्ताव   आर्जविकाचे लक्षण, घातक शत्रुप्रमाण   खरे बोलणाराला शपथेची गरज नाहीं   खातां खादाड, बोलतां लबाड   एका कानीं ऐकणें, दुसर्‍या कानीं सोडणें   ऐकलेले चाटून येतें काय?   गेली पत येत नाही, फुटकी काच जडत नाहीं   मांडीचे उसे करणें   रडती बायको व हांसता पुरुष, यांची करावी सदा सांड   रडती बायको हांसता पुरुष   सोस करणें   सोस धरणें   आशा धरावी परमेश्र्वराची, निराशा धरावी इतराजनांची   कानाचा हलकट व तोंडाचा बोलकट   उजू पण इळ्या इतका वाकडा   कपट नसेल तुझ्या मनांत, तर सांग माझ्या कानांत   एक डोसी ने सो जोशी   घोड्याची टांच, कुत्र्याचा दांत, विश्र्वासतां डसे मारी लाथ   गरीब खरे बोलती, सभेंत खोटे मानिती   गाढवानें हूल उठविली, घोड्याने किंकाळी फोडली   गुप्त मित्रापेक्षां उघड शत्रु बरा   जो देवाला विसरला, तो पारखा झाला   डोळ्यांचें तें खरें, कानाचें तें खोटें   डोळ्यांचे ते खरें, कानाचें तें खोटें   डोळ्याकानाचें अंतर, चार बोटांचा फेर   कान आणि डोळे यांत चार बोटांचे अंतर   उद्योग उशाला आणि दैव गप्पेला   कूर्माची ग्रीवा आंत जाती बाहेर जाती, तद्वत नीच पुरुषाचे वचन   घडीचे घड्याळ   घडीचे घड्याळें   विश्वसनीयता   अविचारें नको मानूं, नको अपमानूं   मांजर करी एकादशी, उंदीर मारून भरी कुशी   मागून आलेलें लोण पुढें पोंचविणें   देरे वाण्या, खारे प्राण्या   सारें ठेवायास जागा मिळतें पण मुलगी ठेवायास जागा मिळत नाहीं   कानाचा हलका   कावळा करकरला आणि पिंगळा बडबडला   कावळा करकरला म्‍हणून पिंपळ मरत नाहीं   उघड शत्रु सावध करी, पण गोडबोल्या मित्र घात करी   गर्दन   जामाता   जितके मोठे, तितके खोटे   जेथे अधिक ज्ञान तेथें धर्म कमी   दैवाचा पुतळा   उभविता   उच्चावणें   उछक   कुवारी   कुवारीण   वल्हो   अपरिग्रही   अभिवंदणें   दिधणे   थुरटा   तूर्या   दृढभाव तोच देव   तीन कोनी टोपी जिकडे फिरेल तिकडे सारखीच   आठो   सहिष्ण   हंसात्मा   उदैजणें   शुचिष्मान्   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP