-
See : बलभद्रा
-
त्रायमाणा mn. f.Ficus heterophylla, vi, 107, 1 f.; viii, 2, 6; [Suśr. i, 38 and 42; iv, vi] ; [VarBṛS. xliv, 10] (
°ण mn.) and, iil, 39.
-
noun एका लता यस्याः बीजं औषधं भवति।
Ex. त्रायमाणायाः बीजं शीतलं त्रिदोषनाशकं च भवति।
Site Search
Input language: