-
पु. १ ( सूर्य , अग्नि , उग्र औषध , ज्वर , क्रोध , दुष्ट लोक इ० कांपासून होणारा ) उपद्रव ; पीडा ; दुःख . २ कंटाळा ; वीट ; किळस ; अप्रीति ; जिकीर . ३ भय ; भीति . युद्धी सदा हि ज्या नरसिंहाचा पार्थमृग धरि त्रास । - मोकर्ण २ . ८ . [ सं . त्रस - त्रास ] ( वाप्र . ) त्रास त्रास करणे - जुलुमाविरुद्ध बोभाटा , ओरड करणे . त्रास त्रास देणे - अतिशय छळ करणे ; जुलुमाने सतावून , हैराण करुन सोडणे . त्रासणे - उक्रि . १ कंटाळणे ; त्रस्त होणे ; जिकीरीस येणे ; जर्जर होणे ; बेजार होणे . २ त्रस्त करणे ; त्रास देणे . ते ते शत्रु म्हणूनि मी त्रासी । सर्पतुल्य निर्धारे । - मुआदि ५ . ४१ . ३ भिणे ; भय पावणे . सौमित्रि त्रासे शापास । जैसा मंडूक सापास । - मोरा घनाक्षर रामायण १२३ . [ त्रास ] त्रासविणे - सक्रि . त्रास देणे ; गांजणे ; छळणे ; त्रस्त , जर्जर करणे ; सतावणे . [ त्रासणे ] सामाशब्द - त्रासक - वि . त्रासदायक ; कंटाळवाणे ; जिकीरीचे ; त्रास देणारे . त्रासभूत - वि . १ अत्यंत जाचक ; त्रासदायक ; जुलमी ; कंटाळवाणे ; उपद्रवकारक झालेले . २ जुलमाने त्रस्त झालेला ; छळलेला ; गांजलेला ; जिकीरीस आलेला . [ त्रास + सं . भूत = झालेला ] त्रासिक , त्रासीक - वि . १ त्रास देणारा . २ चिरडखोर ; चिडणारा ; चरफडणारा . ३ एकलकोंडा ; एकांतप्रिय ; समाजास उबगलेला . [ त्रासणे ] त्रासित - वि . भ्यालेला ; भयभीत झालेला . [ सं . ]
-
ना. उपद्रव , दुःख पीडा , बाधा ;
-
ना. क्लेश , दगदग , यातना .
-
त्रास [trāsa] a. a. [त्रस् भावे घञ्]
Site Search
Input language: