हात खोरणें असतां हात कां जाळावा

वाहत्‍या गंगेत हात धुणें   हात वळणें   हात चालणें   पाठीवर हात फिरविणें   करडा हात करणें   कोणाचे तोंड चालतें, कोणाचा हात चालतो   हात चोळणें   मुळाशीं हात घालणें   माझे हात का कोकणांत गेले?   दगडाखालीं हात सांपडणें   अंधके हात बटेर   ढुंगणास हात पोचणें   कपाळावर हात लावणें   ज्‍याचा हात खालीं, त्‍याच्या सुरकुत्‍या गालीं   आठ हात लांकूड, नऊ हात ढलपी   आपला हात जगन्नाथ   वरच्यास हात, खालच्यास लाथ   देवाक हात, गुरवाक भात   हातास हात मिळणें   कंठास हात लावणें   चालत बोलत असतां   अंथरायला गरम पांघरायला नरम मग निजणार्‍याला कां वाटावी शरम   वाघास मारता हात आणि पाळता हात, हे दोन्ही सारखेच   हात हात ताजीम आणि पसा पसा रामराम   हात बाटवावा परंतु हाड बाटवूं नये   हात बांधणें   तुम्‍ही आम्‍ही भाऊ, गाठोड्‌याला हात नका लावूं   ओ कां ठो   असतां पैशाची पूर्णता, नसे मित्रांची न्यूनता   कपाळाला हात लावून बसणें   डोळे, नाक, हात चिपणें   घरांत बारा हात वेळू फिरतो आहे   (जिभेचा) हात फाटणें   (डोक्यावरुन) हात फिरविणें   बापचा बाप गेला, बोंबलतांना हात गेला   दहांचा हात दुष्मानावरहि पडूं नये   आपलें पागोटें काखेंत मारुन मग दुसर्‍याच्यास हात घालावा   घशांत हात घातला, परंतु सुका   बुद्धिवानाचा हात लांब   काजळाच्या कोठडींत गेलें तर तोंड काळें, मोजले तर हात काळे   हात घशांत घातला तरी कोरडाच   असतां तरुण कोंबडें, तया नावडे कोंढवाडे   चांगली असतां संगत, जीव राहे सदा शांत   एक असतां बळी, शंभराचे कान पिळी   कोणाचे कोण, तुम्‍हास कां उठाठेव   भीक असून दारिद्य कां?   शेणीस जाऊं कां सशास जाऊं?   माकडाला दिला मेवा, खाऊं कां ठेवूं   राव पाहावा कां देव पाहावा   हांतरण्याला गरम पांघरण्याला नरम, मग निजण्याला कां वाटावी शरम?