हाता खालचे लोका, तुच्छ मानूं नका

तुच्छ   हाता खालचे लोका, तुच्छ मानूं नका   लोका सांगे ब्रह्मज्ञान, आपण कोरडा पाषाण   हाता चढणें   नका   तुमच्या दारीचा कुतरा, नका मोकलूं दातारा   जें सकाळीं करतां येईल तें संध्याकाळपर्यंत लांबवूं नका   चांगले करण्या भिऊं नका, वाईट करतां धरा शंका   हाता तोंडाशीं गांठ पडणें   आम्ही तुम्ही भाऊ, आमच्या कंठाळ्यास हात नका लावूं   हाता बोटावर येणें   आमंत्रण लटिक्याचें जेविल्याविन्हा सत्य कदापि मानूं नये   दादा बाबा मला करा, पण ठकवूं नका जरा   चांगला दाता, लागला हाता   हाता तोंडाशी येणें   आमचे घरी येऊं नका, आपले घरी जेऊं नका, उपाशी पण राहूं नका   तुम्‍ही आम्‍ही एक पण कंठाळीस हात लावूं नका   अविचारें नको मानूं, नको अपमानूं   हाता खांद्यावर खेळविणें   मायची भईण मावशी, वायटा बर्‍याक् पावशी, पायची भईण काका, कित्याक्च माका नका   छायेच्या पाठी लागूं नका, व मूळ वस्‍तूस चुकूं नका   तुम्‍ही आम्‍ही भाऊ, गाठोड्‌याला हात नका लावूं   मृत्यूच्या बाधेला भिऊं नका आणि विद्यार्जन केल्याविण राहूं नका   घरांतले दाणे सरवूं नका, लेकरंबाळं मारूं नका   पाठीवर मारा पण पोटावर मारुं नका   चावडीवर मारलें, घरीं सांगूं नका   आपली ओळख आपण धरतो, तो आपणाला तुच्छ मानतो   आपले मांडी (गांडी) खालचे गेलें, मग त्यावर एक बसोत की दोन बसोत   हॉ हात हॅ हाता वळ्‍ खना   आमी तुमी अ॓का, तांदलांनं(शितानं) केल्यात लोका   लोका ऐकवी चतुर वाणी, करणी करतो मूर्खावाणी   दुष्ट मनुष्य कारभारी, लोका उपद्रव भारी   हाता नाडे आनी कांकणकरा पाड   अल्प डामर लागतां, पीप न घालवी आलें हाता   चोरा हाता तल्‍लुक   लोका सांगावें, तसें स्वयें आचरावें   धड नाहीं डौल, लोका देते कौल   (हाता) बोटांवर खेळविणें   लोका सांगे गेण, ढुंगणाखालीं शेण   कटें कांतून हाता वांट   शेंबूड माझ्या नाका आणि मी हांसें लोका   एका पुरुषाच्या दोन बायका, घरांत किरकिर करूं नका   वेशींत मारलें गावांत सांगू नका   नका करुं कसरत, तुम्ही जाल घसरत   नका सोडूं गंडा पोरें, बांधा घरें माडय सोपारें   पैसा टाकुनिया संतापा, विकत घेऊं नका बापा   पेरा किम्वा पेरुं नका पण भुईंभाडें दिलें पाहिजे   आपले स्तुतीचा डंका, आपला आपण वाजवूं नका   आपलें नका कापून दुसर्‍यास अपशकून   कुत्र्याच्या शेंपटीवर पाय देऊं नका