हातचें सोडून देऊन पळत्याच्या पाठीस लागूं नये

हातचें सोडून देऊन पळत्याच्या पाठीस लागूं नये   हात बाटवावा परंतु हाड बाटवूं नये   अधमाला हातांनीं भरवावें त्याच्या तोंडी लागूं नये   कोणाचें वर्म काढूं नये   पाय भुईला लागूं न देणें   हातचें सोडून देऊन पळत्याच्या पाठीस लागूं नये   चोरा सोडून संन्यासा सुळीं   भात सोडावा पण सांथ सोडूं नये   शुद्ध-शुद्ध गोष्ट लोकविरुद्ध झालीम ती आचरुं नये कदा काळीं   सांधींतली गोष्ट उजेडांत आणूं नये   कानास कोन न कळूं-न लागूं देणें   गरीबी प्रवेश करिती, तेथे प्रीति सोडून जाती   नांव सांगावें पण गांव सांगूं नये   हातावर तुरी देऊन-निसटून-पळून जाणें   कांटे वइल्‍यानि रिते पायानि चमकूं नये   जेविल्‍लेकडे दोनि येवजूं नये   दहांचा हात दुष्मानावरहि पडूं नये   शहाण्याचा चाकर व्हावें पण मूर्खाचा (धनी) जामिन होऊं नये   आधी गुंतूं नये, मग कुंथू नये   एकानें गाय मारली म्हणून दुसर्‍यानें वासरूं मारूं नये   जीभ आस म्‍हणु नाकाक लाव नये   ज्‍याला पानाचें भय वाटतें, त्‍यानें वनांत जाऊं नये   तुळशीचे मुळांत कांदा लावूं नये   एकास पळ म्हणणार, दुसर्‍यास पाठीस लावणार   चोंदी देऊन जाणें   धोतर सोडून नाचणें   लहानाची उपेक्षा करुं नये   आपल्या हातचें धुणें नि आईच्या हातचें खाणें   तिलांजलि देणें सोडणें-सोडून देणें   एक (एका) पावसाक एक सात्तें पिंदु नये   खांदाडीस मेखा देऊन काम करणें   अनोळख्याला भाकरी द्यावी पण ओसरी देऊं नये   अर्धी टाकून सगळीचे मागें लागूं नये   अर्धी टाकून सगळीला धांवूं नये   अर्धी सोडून सगळ्यास हात घालूं नये   अर्धी सोडून सगळीच्या मागें जाऊं नये   आपणालि प्रतिष्ठा आपणें कर नये   आमंत्रण लटिक्याचें जेविल्याविन्हा सत्य कदापि मानूं नये   ऊंस गोड झाला म्हणून मुळ्यांसकट खाऊं नये   एकानें गाय मारली म्हणून दुसऱ्यानें वासरूं मारूं नये   एकानें दांडा उचलला म्हणून दुसर्‍यानें धोंडा उचलूं नये   ओसाड गांवीं राहूं नये आणि जात पुसल्यावांचून पाणी पिऊं नये   करनु भीव नये, उल्‍लवनु फाटि सर नये   कान द्यावा पण कोन देऊं नये   कानास कोन न कळूं-न लागूं देणें   कोणाचे पाचोळ्यावर देखील पाय देऊ नये   कोणाचें वर्म काढूं नये   कोणाचा तिरस्‍कार करूं नये, कोणाची निंदा करूं नये   कोणास कोणी हंसूं नये   गांडीवरचा घाव झांकतां नये आणि दाखवितां नये   घ्राणींतल्‍यान वचचें पोण्ण दिवाणांतल्‍यान वच नये   घोड्यामाक्षि उबरू नये, राया इदरारि राबू नये   चुकी झाली तर हरकत नाहीं पण चुकारपणा करूं नये   चहाडखोराचा इतबार करूं नये   चार माणसांचा हात वैर्‍यावर पडूं नये   चालायला येण्यापूर्वी धांवण्याची हाव धरूं नये   ज्‍याचे जवळ अर्थ आहे, त्‍याशीं मत्‍सर करूं नये   ज्‍याला तोफेच्या आवाजाचे भय वाटतें, त्‍यानें समरागणांत जाऊं नये   डोळा तर फुटूं नये आणि काडी तर मोडूं नये   तणा घराचानें उज्‍जानें खेळ नये   तिडका देऊन करणें   तिलांजलि देणें सोडणें-सोडून देणें   दहांचा हात दुष्मानावरहि पडूं नये   दहा मरावे पण दहांचा पोषिंदा (पालनवाला) मरूं नये   दावतां नये, दडवतां नये   नये   नांव सांगावें पण गांव सांगूं नये   पदरचें खावें पण नदरचें खाऊं नये   पोकळ लागलें (मऊ सांपडले) म्हणून कोपरानें खणूं नये   पोटचें द्यावें पण पाठचें देऊं नये   पोटचा द्यावा पण पाठचा देऊं नये   पोर आणि ढोर दुसर्‍यावर विसंबूं नये   फळ पिकल्याशिवाय तोडूं नये आणि गळूं पिकल्याशिवाय फोडूं नये   बादशहास बादशाही झाली, म्हणून पिंजार्‍यानें तार तोडूं नये   भांडणांत काय बोललें आणि दुष्काळांत काय खाल्लें हें आठवूं नये   मोठयाच्या गांडींत शिरुं नये   रानांत बाभळ मातुं नये व गांवांत कोळी मातुं नये   वारा लागूं न देणें   शरण आलेल्यास मरण चिंतूं नये   सर्वांशीं गांठ पडावी पण लंगोटीयाराशीं गांठ पडूं नये   हुरळली शेळी, लागली लांडग्याच्या पाठीस