जाते

आई निघुनिया जाते, करडूं मागे लागते   आधीं बुद्धि जाते, मग लक्ष्मी   आधीं बुद्धि जाते, मग भांडवल   सांगितलेली बुद्धि जाते मग भांडवल जातें   मेंढी जाते जिवानिशीं खाणार म्हणतो वातड   आधीं बुद्धि जाते, मग वैभव   जशी मैत्री वाढते, तशी दृढ होत जाते   रुढी ही पाऊलवाटेसारखी रुंद होत जाते   जाते   आधीं वाचा जाते, मग जीव जातो   अब्रुनुकसानीच्या खटल्यांत आणखी अब्रु जाते   अवलादीचें शिंगरूं अवलादीवरच जाते   जाते घडी ही आपुली साधा, करा काय ते आतां करा   आधी जाते बुद्धि, मग जाते लक्ष्मी   आधी जाते बुद्धि, मग जाते भांडवल   आधीं बुद्धि जाते मग लक्ष्मी जाते   चिमटी चिमटीनें लंका लुटली जाते   शेळी जाते जिवानिशीं, खाणार म्हणतो वातडशी   शेळी जाते जिवानिशीं, खाणारा म्हणतो वातड (कशी)   गरिबी येते, लाज जाते   शेळी जाते जिवानिशी आणि खाणार म्‍हणतो वातट   सुपारी इतकें खाते, दुपारीं परसाकडे जाते   तेल्‍याचा मेला बैल, आणि परटीण जाते सती   आपली मांडी उघडी केल्यास आपलीच लाज जाते   शेळी जाते जिवानिशीं, खाणार म्हणतो वातटशी