जाते

आई निघुनिया जाते, करडूं मागे लागते   सांगितलेली बुद्धि जाते मग भांडवल जातें   जशी मैत्री वाढते, तशी दृढ होत जाते   आधीं बुद्धि जाते, मग वैभव (लक्ष्मी, भांडवल)   मेंढी-मेंढी जाते जिवानिशीं खाणार म्हणतो वातड   रुढी ही पाऊलवाटेसारखी रुंद होत जाते   जाते   जाते घडी ही आपुली साधा, करा काय ते आतां करा   अब्रुनुकसानीच्या खटल्यांत आणखी अब्रु जाते   अवलादीचें शिंगरूं अवलादीवरच जाते.   आधीं वाचा जाते, मग जीव जातो   आधीं बुद्धि जाते मग लक्ष्मी जाते   आधी जाते बुद्धि, मग जाते भांडवल (लक्ष्मी)   सुपारी इतकें खाते, दुपारीं परसाकडे जाते   तेल्‍याचा मेला बैल, आणि परटीण जाते सती   शेळी जाते जिवानिशी आणि खाणार म्‍हणतो वातट   वातट-ड-शेळी जाते जिवानिशीं, खाणार म्हणतो वातडशी   आपली मांडी उघडी केल्यास आपलीच लाज जाते   शेळी जाते जिवानिशीं, खाणारा म्हणतो वातड (कशी)   गरिबी येते, लाज जाते   चिमटी चिमटीनें लंका लुटली जाते