गर्ज् [garj] 1 P., 1 U. (गर्जति, गर्जयति-ते, गर्जित
To roar, growl; गर्जन् हरिः साम्भसि शैलकुञ्जे
[Bk.2.9;15.21;] रणे न गर्जन्ति वृथा हि शूराः Rām.; हृष्टो गर्जति चातिदर्पितबलो दुर्योधनो वा शिखी
[Mk.5.6.] To emit a deep or thundering sound, thunder; यदि गर्जति वारिधरो गर्जतु तन्नाम निष्ठुराः पुरुषाः
[Mk.5.] 32 (and in several other verses of the same Act); गर्जति शरदि न वर्षति वर्षति वर्षासु निःस्वनो मेघः Udb.